адно́.

1. ліч., гл. адзін.

2. часц. абмежавальная. Толькі, выключна (разм.).

Дзеці цэлы дзень а. гуляюць.

3. часц. ўзмацн. Узмацняе нечаканасць, раптоўнасць наступлення дзеяння (разм.).

Гляджу — а. ж зноў паваліў снег.

4. злуч. супраціўны. Злучае члены сказа і сказы з адносінамі неадпаведнасці (разм.).

Дом добры, а. што халодны.

5. злуч. далучальны. Далучае сказы, якія дапаўняюць або ўдакладняюць выказаныя раней думкі (разм.).

Ягад многа, а. еш на здароўе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кра́йні в разн. знач. кра́йний;

~няя ха́та — кра́йняя изба́;

к. насе́лены пункт на по́ўначы — кра́йний населённый пункт на се́вере;

~няя — неабхо́днасць кра́йняя необходи́мость;

~няя ле́вая — кра́йняя ле́вая;

~нія чле́ны прапо́рцыі — кра́йние чле́ны пропо́рции;

◊ у ~нім вы́падку — в кра́йнем слу́чае;

па ~няй ме́ры — по кра́йней ме́ре;

~нія ме́ры — кра́йние ме́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хія́зм, ‑у, м.

1. У анатоміі — перакрыжаванне зрокавых нерваў на ніжняй паверхні прамежкавага мозга хрыбетных.

2. У лінгвістыцы — від сінтаксічнага паралелізму, пры якім у другой палавіне фразы члены сказа стаяць у адваротным парадку.

3. У выяўленчым мастацтве — крыжападобнае, сіметрычнае размяшчэнне дэталей фігуры.

[Грэч. chiasmos — размяшчэнне ў выглядзе літары «х».]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дашна́кі

(арм. dasnakcutjun = яднанне, саюз)

члены армянскай нацыянальнай партыі, якая ўзнікла ў канцы 19 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фелья́ны

(фр. feuillants)

члены буржуазнага канстытуцыйна-манархічнага палітычнага клуба перыяду Французскай рэвалюцыі 1789—1794 гг.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

насту́пны

1. прил. сле́дующий; после́дующий;

н. ну́мар газе́ты — сле́дующий но́мер газе́ты;

хто н.? — кто сле́дующий?;

~ныя чле́ны прапо́рцыі — после́дующие чле́ны пропо́рции;

пра гэ́та гавары́лі ва ўсіх ~ных выступле́ннях — об э́том говори́ли во всех после́дующих выступле́ниях;

2. прил. сле́дующий, нижесле́дующий;

я прапану́ю н. план — я предлага́ю сле́дующий (нижесле́дующий) план;

3. в знач. сущ. сле́дующий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бенедыкці́нцы

(с.-лац. benedictini)

члены каталіцкага манаскага ордэна, заснаванага каля 530 г. Бенедыктам Нурсійскім у Італіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фамі́лія

(лац. familia)

1) род, шэраг пакаленняў, якія маюць аднаго продка;

2) уст. сям’я, члены сям’і.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

іегаві́сты

(англ. jegovists, ад ст.-яўр. Jahwe = імя бога ў іудаізме)

члены хрысціянскай секты, заснаванай у 1872 г. у ЗША; прызнаюць адзіным богам Іегову, адвяргаюць хрысціянскія догматы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

афекта́цыя, ‑і, ж.

Незвычайная ўзрушанасць, штучнасць у манерах, паводзінах, прыўзнятасць у мове. Калі аднойчы на пасяджэнні бюро райкома ўстала пытанне аб замене старшыні ў заняпалым калгасе «Маяк», .. [Сцяпан Апанасавіч] папрасіў слова і без усякай асаблівай афектацыі сказаў, што калі б члены бюро даверылі яму, ён паехаў бы туды працаваць. Краўчанка.

[Лац. affectatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)