дашна́кі
(арм. dasnakcutjun = яднанне, саюз)
члены армянскай нацыянальнай партыі, якая ўзнікла ў канцы 19 ст.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
бенедыкці́нцы
(с.-лац. benedictini)
члены каталіцкага манаскага ордэна, заснаванага каля 530 г. Бенедыктам Нурсійскім у Італіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
насту́пны
1. прил. сле́дующий; после́дующий;
н. ну́мар газе́ты — сле́дующий но́мер газе́ты;
хто н.? — кто сле́дующий?;
~ныя чле́ны прапо́рцыі — после́дующие чле́ны пропо́рции;
пра гэ́та гавары́лі ва ўсіх ~ных выступле́ннях — об э́том говори́ли во всех после́дующих выступле́ниях;
2. прил. сле́дующий, нижесле́дующий;
я прапану́ю н. план — я предлага́ю сле́дующий (нижесле́дующий) план;
3. в знач. сущ. сле́дующий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
іегаві́сты
(англ. jegovists, ад ст.-яўр. Jahwe = імя бога ў іудаізме)
члены хрысціянскай секты, заснаванай у 1872 г. у ЗША; прызнаюць адзіным богам Іегову, адвяргаюць хрысціянскія догматы.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
афекта́цыя, ‑і, ж.
Незвычайная ўзрушанасць, штучнасць у манерах, паводзінах, прыўзнятасць у мове. Калі аднойчы на пасяджэнні бюро райкома ўстала пытанне аб замене старшыні ў заняпалым калгасе «Маяк», .. [Сцяпан Апанасавіч] папрасіў слова і без усякай асаблівай афектацыі сказаў, што калі б члены бюро даверылі яму, ён паехаў бы туды працаваць. Краўчанка.
[Лац. affectatio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ды¹, злуч.
1. спалучальны. Ужыв. для сувязі аднародных членаў сказа і цэлых сказаў; адпавядае па знач. злучніку «і».
Дзень ды ноч.
Журботна гудзелі правады ды стукалі вароты.
2. далучальны. Далучае сказы і члены сказа, якія дапаўняюць, развіваюць ці паясняюць раней выказаную думку.
Пайшоў снег, ды яшчэ які снег.
3. супраціўны. Ужыв. для далучэння сказаў або асобных членаў сказа са знач. супрацьпастаўлення; блізкі па знач. да злучнікаў «але», «аднак».
Людзі паміралі, ды не спынялі барацьбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
госпіталье́ры
(фр. hospitaliers)
члены каталіцкага духоўна-рыцарскага ордэна, заснаванага ў Палесціне ў 12 ст. у перыяд крыжовых паходаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
мютуэлі́сты
(фр. mutuellistes)
1) паслядоўнікі мютуэлізму, 2) члены заснаванага ў 1828 у Ліёне (Францыя) таварыства ўзаемадапамогі ткацкіх майстроў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
аліме́нты
(лац. alimentum = утрыманне, харчаванне)
сродкі, якія ва ўстаноўленых законам выпадках адны члены сям’і абавязаны выплачваць на ўтрыманне другіх.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кармелі́ты
(лац. carmeliti, ад Carmel = назва гары ў Палесціне)
члены каталіцкага манаскага ордэна, заснаванага ў 12 ст. ў Палесціне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)