ідыяты́я

(гр. idioteia)

мед. цяжкая форма прыроджанага псіхічнага недаразвіцця (алігафрэніі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

shamble

[ˈʃæmbəl]

1.

v.i.

пле́сьціся, валачы́ но́гі

2.

n.

цяжка́я хада́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

heavy infantry

Milit.

ця́жка ўзбро́еная пяхо́та

heavy artillery — цяжка́я артыле́рыя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tight rope

а) наця́гнуты кана́т

б) цяжка́я або́ небясьпе́чная сытуа́цыя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Атруда (у выразе «атруда ўзяла») ’цяжкая хвароба’ (Панюціч, дыс.). Да кораня труд (гл. трудзіць); утворана, відаць, як бязафіксны назоўнік ад дзеяслова *отрудити (параўн. ст.-рус. отрудоватити ’захварэць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бром, ‑у, м.

1. Хімічны элемент, цяжкая вадкасць, якая дае чырвона-бурую пару з рэзкім непрыемным пахам.

2. Лякарства для супакойвання нервовай сістэмы, якое мае ў сваім саставе бромістыя злучэнні.

[Ад грэч. brōmos — дрэнны пах.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

demanding [dɪˈmɑ:ndɪŋ] adj.

1. надаку́члівы, назо́йлівы (пра чалавека)

2. ве́льмі ця́жкі; патрабава́льны;

physically demanding work фізі́чна ця́жкая пра́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Gewíchtheben

n -s спарт. ця́жкая атле́тыка

Wéttkampf im ~ — спабо́рніцтва штангі́стаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bereavement

[bɪˈri:vmənt]

n.

1) асіраце́ласьць f.

2) цяжка́я стра́та

3) жало́ба f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

trudge

[trʌdʒ]

1.

v.i.

пле́сьціся, валачы́цца, цягну́цца

2.

n.

цяжка́я, нату́жлівая хада

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)