Verbum

змаро́зіць, -о́жу, -о́зіш, -о́зіць; -о́жаны; зак., што.

Пашкодзіць (частку цела) марозам.

З. пальцы.

нуды́зм, -у, м.

Грамадскі рух, які вызнае культ аголенага цела.

|| прым. нуды́сцкі, -ая, -ае.

плашчані́ца, -ы, ж.

Пакрывала ў выглядзе кавалка палатна з адбіткам цела Хрыста ў труне.

дагала́, прысл.

1. Да голага цела.

Распрануцца д.

2. Не пакідаючы валасоў.

Абстрыгся д.

вівісе́кцыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (спец.).

Разрэз цела жывых жывёл з навуковай мэтай.

гарачкапаніжа́льны, -ая, -ае.

Які зніжае павышаную тэмпературу цела.

Г. сродак.

Хвораму далі гарачкапаніжальнае (наз.).

канстыту́цыя², -і, ж. (спец.).

Будова арганізма, склад цела.

К. чалавека.

|| прым. канстытуцы́йны, -ая, -ае.

прах, -у, м. (высок.).

Астанкі цела чалавека пасля смерці.

◊

Пайсці прахам (разм.) — загінуць, знішчыцца.

разамле́лы, -ая, -ае (разм.).

Вялы, расслаблены.

Разамлелае ад спёкі цела.

|| наз. разамле́ласць, -і, ж.