geklügelt

a хі́тры, мудраге́лісты; разм. му́дры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Выдрэ́ць ’рабіцца смялей, станавіцца дзёрзкім’ (Нас.). Ад выдра 2 ’пранырлівы, хітры чалавек’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

па́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Прыстасаванне для лоўлі звяроў.

Паставіць пастку на шашка.

2. Нечаканая небяспека, засада.

Унікнуць пасткі на дарозе.

3. перан. Хітры манеўр для заманьвання праціўніка ў небяспечнае становішча.

Прыдумаць пастку для ворага.

|| прым. па́сткавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

devious [ˈdi:viəs] adj. хі́тры, няшчы́ры;

He got rich by devious means. Ён разбагацеў абыходным шляхам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shifty [ˈʃɪfti] adj. хі́тры, ло́ўкі, спры́тны; несумле́нны;

She has shifty eyes. У яе бегаюць вочкі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Неўвіру́тны ’несусветны’ (Макарэвіч, Полымя, 1980, 8), ’няўлоўны, хітры, ло, ўкі’ (Яўс.). Гл. невірутны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прабе́глы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які многа бачыў, вопытны; хітры. — А быў сярод нас удалец такі, Марка Балук з-пад Цернішч. Прабеглы .. салдат старой арміі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хітрэ́нны, ‑ая, ‑ае.

Вельмі хітры. [Драч:] А бабачка нішто сабе... гладкая... Нашым дзеўкам да цябе... Куды ім... Падабаешся... [Нінель:] І ты — мне. [Драч:] Ну і хітрэнная, халера! Губарэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sly [slaɪ] adj.

1. хі́тры

2. патае́мны, праны́рлівы, скры́ты

♦

on the sly та́йна, крадко́м, упо́тай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dodgy

[ˈdɑ:dʒi]

adj.

1) выкру́тлівы, вёрткі

2) хі́тры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)