beachcomber

[ˈbi:tʃ,koʊmər]

n.

1) надмо́рскі бадзя́га

2) акія́нская хва́ля, што набяга́е на бе́раг

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кімо́граф

(ад гр. kyma = хваля + -граф)

прыбор для графічнай рэгістрацыі ціску крыві, скарачэння мышцы і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Wóge

f -, -n хва́ля, вал; зыб

brándende ~n — бурлі́выя хва́лі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

захлісну́ць сов., прям., перен. захлестну́ть;

хва́ля ~ну́ла ло́дку — волна́ захлестну́ла ло́дку;

яго́ ра́дасць ~ну́ла — его́ ра́дость захлестну́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Валмо ’ўпадзіна, паглыбленне’ (Яшк.). Параўн. ст.-польск. wełm ’бездань, вір’. Да *vьl‑, якое знаходзім у рус. волна, літ. vilnis ’хваля’, ням. Welle ’тс’. Падрабязней гл. во́лміна, там жа і літаратура.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

orgy [ˈɔ:dʒi] n.

1. о́ргія, разгу́л;

a drunken orgy п’я́нка, папо́йка

2. (of) хва́ля, усплёск, успы́шка;

an orgy of crime вы́бух злачы́ннасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

андуля́тар

(фр. ondulateur, ад лац. unda = хваля)

тэлеграфны прыёмны апарат, які робіць бесперапынны запіс сігналаў на папяровай стужцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кімагра́фія

(ад гр. kyma = хваля + -графія)

метад даследавання дзейнасці пэўных органаў (напр. сэрца, вен, мышцаў) пры дапамозе кімографа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Гвор ’хваля, якая, б’ючыся аб бераг, стварае працяжны шум’ (Яшкін). Няясна. Магчыма, звязана са слав. *gvorъ, якое мае розныя значэнні (у тым ліку ’бурбалка на вадзе’; параўн. Трубачоў, Эт. сл., 7, 184).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ва́карына Хваля, зыб на рацэ, возеры (Навагр.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)