аскле́лы, ‑ая, ‑ае.

Халодны, застылы, скарчанелы. З дрэў капала халодная раса, і стаялі яны панурыя і асклелыя, маўклівыя і непрывабныя. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узго́рачак, ‑чка, м.

Памянш.-ласк. да узгорак. Па лісці бручкі, у якой мы заляглі перад узгорачкам, аднастайна бубніць халодны дождж. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

clammy

[ˈklæmi]

adj. -mier, -miest

хало́дны й во́гкі, во́гкі й лі́пкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

cool as a cucumber

а) хало́дны

б) зусі́м спако́йны, апанава́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

frigid

[ˈfrɪdʒɪd]

adj.

1) ве́льмі сьцюдзёны (клі́мат)

2) хало́дны (по́зірк, сло́вы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

бо́ра

(іт. bora, ад гр. boreas = паўночны вецер)

халодны моцны парывісты вецер, які дзьме з гор на марскім узбярэжжы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

заледзяне́лы, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты лёдам; абледзянелы. За акном бушавала завіруха, на заледзянелыя шыбы сыпаўся снег. Лупсякоў. // Азяблы, халодны як лёд. Заледзянелыя рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афіцыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і афіцыйны. Пан Крулеўскі гаварыў цяпер па-польску, і ў голасе чуўся халодны, афіцыяльны начальніцкі тон. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зя́бкі, ‑ая, ‑ае.

Халодны, сцюдзёны. Зябкі вецер. □ Сягоння дзень быў зябкі, непагодны. Дзяргай. Ад туману, ад балота павявала зябкай тарфяной сырасцю. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

frozen

[ˈfroʊzən]

adj.

1) заме́рзлы (вада́, рака́)

2) памаро́жаны (трава́, бу́льба)

3) замаро́жаны (мя́са)

4) ве́льмі сьцюдзёны

5) Figur. хало́дны; бяз сэ́рца

a frozen stare — хало́дны по́зірк

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)