Verbum

następnik

м.

1. грам. другая частка складанага сказа;

2. філ. а) выснова; заключэнне;

наступны элемент

poznanie

poznani|e

н.

1. пазнанне; вывучэнне; знаёмства;

nie do ~a — непазнавальны;

2. філ. пазнанне

jedność

jednoś|ć

ж.

1. адзінства;

w ~ci siła перан. у адзінстве сіла;

~ć przeciwieństw філ. адзінства процілегласцей;

2. мат. адзінка; велічыня

kojarzenie

н.

1. спалучэнне, злучэнне;

kojarzenie prądów — эл. злучэнне пераменных токаў;

2. філ. асацыяцыя;

kojarzenie myśli — асацыяцыя думак;

kojarzenie wyobrażeń — асацыяцыя ўяўленняў

teoria

ж. тэорыя;

teoria poznania філ. тэорыя пазнання;

teoria odbicia фіз. тэорыя адлюстравання;

teoria prawa — тэорыя права;

teoria prawdopodobieństwa мат. тэорыя імавернасцей;

teoria względności Einsteina — тэорыя адноснасці Эйнштэйна

odbicie

odbici|e

н.

1. адбіццё;

kąt ~a фіз. вугал адбіцця;

2. адлюстраванне, адбітак;

~e rzeczywistości — адлюстраванне рэчаіснасці;

teoria ~a філ. тэорыя адлюстравання;

3. перан. адбітак, след;

~e czasu — адбітак (след) часу;

4. водгук, водгулле;

5. навіг. адчальванне, адплыванне

rzecz

м.

1. рэч, прадмет;

rzecz w sobie філ. рэч у сабе;

2. рэчы; пажыткі;

~y użytku domowego — рэчы хатняга ўжытку;

3. рэч; справа;

mała rzecz a cieszy — талер маленькі, а даражэнькі; маленькі, ды залаценькі;

w gruncie ~y — па сутнасці;

mówić od ~y — вярзці глупства;

przystąpić do ~y — брацца за справу;

to nie należy do ~y — гэта не датычыць справы;

rzecz dzieje się w ... — дзеянне адбываецца ў...