прэдыкаты́ўны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прэдыкаты́ўны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сэнсаадро́знівальны, ‑ая, ‑ае.
Які служыць сродкам сэнсавага адрознення аднаго чаго‑н. ад другога.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
намінаты́ўны, ‑ая, ‑ае.
У граматыцы — які служыць для называння, абазначэння (прадметаў, з’яў, якасцей, дзеянняў).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недастатко́васць, ‑і,
1. Уласцівасць недастатковага.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
funkcja
funkcj|a1.
2. абавязкі; кола дзейнасці;
3.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
◎ Пасцёнка ’мата’ (кадінк.,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
трафі́чны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Díenststellung
1) паса́да, ме́сца
2) службо́вая
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
назыўны́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)