лазу́рак, ‑рку, м.

1. Тое, што і блакіт.

2. Фарба светла-сіняга колеру. Малярны лазурак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фернамбу́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фернамбука. Фернамбукавае лісце. // Атрыманы з фернамбука. Фернамбукавая фарба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фуксі́н, ‑у, м.

Ярка-чырвоная анілінавая фарба, якая выкарыстоўваецца для фарбавання паперы, скуры і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ochre [ˈəʊkə] n.

1. во́хра (прыродная мінеральная фарба)

2. чырванава́та-жо́ўты ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

acrylic​1 [əˈkrɪlɪk] n.

1. акры́лавае валакно́

2. acrylic(s) акры́лавая фа́рба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ölfarbe

f -, -n а́лейная фа́рба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Drúckerschwärze

f -, -n друка́рская фа́рба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wásserfarbe

f -, -n акварэ́льная фа́рба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Anilínfarbe

f -, -n анілі́навая фа́рба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

чэрнь², -і, ж.

1. Гравіроўка металічных вырабаў, пераважна сярэбраных і залатых, штрыхі якой запаўняюцца спецыяльным чорным сплавам, а таксама вырабы, апрацаваныя такім чынам.

2. Чорная вугальная фарба арганічнага паходжання (спец.).

|| прым. чэ́рневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)