пропла́кать сов. прапла́каць;

пропла́кать (все) глаза́ вы́плакаць (усе́) во́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмо́чка Нізкае месца на полі, дзе адмякаюць усе пасевы (Жытк.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

перапрабава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны і перапро́баваць, -бую, -буеш, -буе; -буй; -баваны; зак., што.

Папрабаваць (папробаваць) усё, многае.

П. усе гатункі кавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закаву́лак, -лка, мн. -лкі, -лкаў, м.

1. Невялікі глухі завулак.

2. Аддалены, глухі куток дзе-н., месца ў памяшканні; закутак.

Абшукаць усе закавулкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паваро́чаць², -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Абярнуць, перавярнуць усё, многае.

П. усе крэслы.

2. Перавярнуць на другі бок для прасушвання.

П. сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

параспуска́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́ецца; -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца; зак.

Распусціцца — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх.

Усе кветкі параспускаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пахава́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Схаваць многіх, многае.

П. усе рэчы.

|| звар. пахава́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адча́й, -ча́ю, м.

1. Стан крайняй безнадзейнасці, роспач.

Плакаць у адчаі.

2. Рашучасць, адвага, вялікая рызыка, безразважная храбрасць.

Усе дзівіліся адчаю і смеласці воінаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акру́жнасць, -і, ж.

1. У матэматыцы: замкнёная крывая, усе пункты якой роўна адцалены ад цэнтра.

2. Лінія вымярэння акруглых паверхняў і прадметаў.

А. шара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адме́нны, -ая, -ае.

1. Своеасаблівы, адметны; не такі, як усе.

А. сэнс слова.

2. Самы лепшы, надзвычайны; добры па якасці.

Адменнае футра.

А. абед.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)