адця́гванне н
1. разм (запавольванне) Áufschub m -(e)s, -schübe, Verschléppung f -, Verzögerung f -;
2. перан Áblenkung f - (напр увагі)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
spotlight
[ˈspɑ:tlaɪt]
n.
1) пражэ́ктар -а m.
2) цэнтар ува́гі
to be in the spotlight — быць у цэ́нтры ўва́гі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
акі́нуты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад акінуць.
2. у знач. прым. Пакінуты без увагі, клопату, догляду. Збуцвелы асунуўся вугал Стагодняй акінутай хаты. І свет мой абведзены кругам Акенцаў падслепаватых. Вітка. Жарнавік ідзе праз вялікі Вайткевічаў сад — недагледжаны, абветраны, акінуты сад. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карпатлі́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які патрабуе шмат увагі, цярплівасці, намаганняў (пра якую‑н. працу, справу). Карпатлівыя пошукі. □ Пачалася ўседлівая карпатлівая работа над помнікам гвардыі радавому Аляксандру Пасмітнаму. Васілёнак. Цяжкія гэта былі пошукі — патрабавалася карпатлівая даследчая работа. «Звязда».
2. Старанны, руплівы, дбайны. Карпатлівы чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
та́каць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Часта ўжываць слова «так»; гаварыць слова «так» як пацвярджальны адказ на што‑н., як знак увагі да слоў субяседніка. — Так, так, — такаў Громаў. Лупсякоў.
та́каць 2, ‑ае; незак.
Разм. Тое, што і тахкаць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
занядба́ць
1. verschmähen vt; vernáchlässigen vt; nicht beáchten;
2. (пакінуць без увагі) vernáchlässigen vt, sich nicht kümmern (um A); vergámmeln [verwíldern, verfállen] lássen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ignoríeren
vt ігнарава́ць, не хаце́ць ве́даць (чаго-н.), не звярта́ць ува́гі (на што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
contemn
[kənˈtem]
v.t.
1) пагарджа́ць, ста́віцца з пага́рдай; грэ́баваць
2) не паважа́ць, не надава́ць вагі; не зварача́ць ува́гі; ста́віцца абыя́кава
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пренебре́чь сов.
1. пагрэ́баваць; (отнестись с презрением) адне́сціся з пага́рдай;
2. (оставить без внимания) занядба́ць (каго, што); не звярну́ць ува́гі (на каго, на што).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Выбача́ць ’дараваць, прабачаць’ (Нас., Грыг., Яруш., Шпіл., Касп., Гарэц., Байк. і Некр., Бір. Дзярж., БРС, КТС), выбачэ́нне ’прабачэнне’ (Нас., Яруш., Гарэц., Байк. і Некр., БРС), выбачанне ’літасць’ (Нас.), укр. вибача́ти ’дараваць, прабачаць’, вибачення ’прабачэнне’. З польск. wybaczać ’тс’, wybaczenie ’прабачэнне’, wybaczanie ’тс’, што ў сваю чаргу ад baczyć ’звяртаць увагу, глядзець пільна’. Параўн. палес. выбачиты ’выпусціць з вачэй (з поля зроку)’, г. зн. ’не глядзець, не звяртаць увагі, прабачаць’ (Булг., 194; Брукнер, 10); гл. ба́чыць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)