Schréckschuss

m -es, -schüsse

1) папераджа́льны стрэл

2) несапра́ўдная [фальшы́вая] трыво́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

gnaw [nɔ:] v. (at) гры́зці (таксама перан.);

The dog gnawed (at) a bone. Сабака грыз костку;

Anxiety gnawed (at) his heart. Трывога мучыла яго душу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

узбу́джанасць, ‑і, ж.

Стан узбуджанага; усхваляванасць, узрушанасць. Трывога прайшла, засталася вясёлая ўзбуджанасць. Чорны. З самай раніцы ў тэхнікуме панавала тая атмасфера ўзбуджанасці, якая звычайна бывае ў дні, калі праходзіць размеркаванне выпускнікоў на працу. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

trwoga

trwog|a

ж.

1. трывога, неспакой, непакой, страх;

drżeć z ~i — дрыжаць ад страху;

2. трывога;

uderzyć (trąbić) na ~ę — падняць (біць) трывогу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

начны́ в разн. знач. ночно́й;

н. час — ночно́е вре́мя;

~на́я трыво́га — ночна́я трево́га;

~на́я зме́на — ночна́я сме́на;

○ н. матылёк — ночна́я ба́бочка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

аганізава́ць

(фр. agoniser, ад с.-лац. agonia = агонія < гр. agonia = трывога)

быць у стане агоніі, канаць.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

падспу́дны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Скрыты, патаемны. Падспудная трывога. □ [Алесь:] — І якімі сродкамі мы карыстаемся, каб дасягнуць мэты, таго, што мы разумеем пад шчасцем? Падспудныя чуткі, дуэлі і ярасць, бойкі на губернскіх зборах, барацьба перад выбарамі. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадчува́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Загадзя адчуваць; мець прадчуванне чаго‑н. Трывожна заплакала кнігаўка на балоце, мабыць, прадчуваючы холад. Шчарбатаў. [Міця] прадчуваў, што добрыя адносіны з Лобікам наладзяцца, аднак няясная трывога закрадвалася ў душу. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́па,

1. Прысл. да скупы.

2. безас. у знач. вык. Недастаткова, мала чаго‑н. І хоць.. з хлебам было скупа, радасць людзей ад гэтага не спахмурнела. Самае галоўнае, што скончыліся бадзянні, невядомасць і трывога. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dismay

[dɪsˈmeɪ]

1.

n.

трыво́га f.; непако́й -ю m.

2.

v.

непако́іць (-ца), пало́хаць (-ца), трыво́жыць (-ца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)