waste pipe

сьцёкавая труба́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

самадзе́льны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Зроблены сваімі рукамі, хатнімі сродкамі; самаробны. Цяпер толькі заўважыў Нявідны, што ў Мартына ёсць не толькі карабін, а і труба, пры боку на зялёным шнурку, ёмкая крывая труба, дзеравяная, самадзельная. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

exhaust​1 [ɪgˈzɔ:st] n.

1. выхлапны́ газ

2. таксама exhaust pipe выхлапна́я труба́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заліўны́ в разн. знач. заливно́й; (о землях — ещё) по́йменный, поёмный;

з. луг — заливно́й (по́йменный, поёмный) луг;

~на́я труба́ — заливна́я труба́;

~но́е парася́ — заливно́й поросёнок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

суцэльнаця́гнуты, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з суцэльнага кавалка металу, не спаяны, не скляпаны. Суцэльнацягпутая труба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаравы́, ‑ая, ‑ое.

Які награваецца пры дапамозе жару (у 1 знач.). Жаравая труба. Жаравы прас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усмо́ктвальны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўсмоктвання. Усмоктвальны працэс. // Прызначаны для ўсмоктвання. Усмоктвальная труба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яйцаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

У анатоміі — праток, па якім яйцаклетка выводзіцца з яечніка; матачная труба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

culvert

[ˈkʌlvərt]

n.

вадасьцёчная труба́; адво́дная кана́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Трамба́ч, трамба́, трамбі́шча ’таўстун’ (Юрч. Вытв.), укр. лемк. трембуха́ч ’таўстабрухі, брухан’ узыходзяць да польск. trąba ’труба’, ’музычны інструмент’, ’звой палатна’, якое да прасл. *trǫba > бел. труба (гл.) пры ад’ідэацыі італ. tromba ’труба’. Да семантыкі параўн. трубіць ’многа есці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)