экспедзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Адправіць (адпраўляць) па прызначэнню (карэспандэнцыю, тавар і пад.).

[Ад лап. expedire — адпраўляць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Stückgut

n -es, -güter камерц. шту́чны тава́р, дро́бны тава́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нізкапро́бны, -ая, -ае.

1. Які мае нізкую пробу ў сувязі з вялікай прымессю медзі і волава ў золаце і серабры.

2. перан. Невысокай якасці; дрэнны (разм.).

Н. тавар.

|| наз. нізкапро́бнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рассыпны́, -а́я, -о́е.

Які захоўваецца, утрымліваецца, прадаецца без упакоўкі, россыпам.

Р. цэмент.

Р. цукар.

Р. тавар.

○

Рассыпны строй — баявы строй пяхоты, у якім стралкі размяшчаюцца ланцугом на значнай адлегласці адзін ад аднаго.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

take stock

інвэнтарызава́ць (тава́р, маёмасьць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wares

вы́рабы, тава́р на про́даж

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

купе́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да купца (у 1 знач.), купецтва, належыць ім. Купецкі тавар. Купецкія караблі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тавара...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «тавар» (у 1 знач.), напрыклад: тавараабмен, тавараабарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

towar, ~u

м. тавар;

towar deficytowy — дэфіцытны тавар;

towar importowany (z importu) — імпартны тавар;

towar o niskiej jakości — нізкаякасны тавар;

wybrakowany towar — дэфектны тавар;

~y codziennego użytku — тавары штодзённага карыстання;

~y konsumpcyjne — спажывецкія тавары;

wymiana ~ów — тавараабмен;

zestaw ~ów — асартымент тавараў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

уцані́ць, уцаню́, уцо́ніш, уцо́ніць; уцо́нены; зак., што.

Знізіць цану на што-н.

У. тавар.

|| незак. уцэ́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уцэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. уцэ́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)