schwésterlich

1.

a сястры́нскі

2.

adv па сястры́нскі, як сястра́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ачужэць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Страціць сувязь з блізкімі, знаёмымі, стаць чужым. — От, братка, — кажа сястра, — ты ўжо нават пазабываўся, як што і зваць, ты ўжо зусім ачужэў. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Geschwíster

pl браты́ i сёстры

wir sind ~ — мы брат і сястра́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

асісціраваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каму і без дап.

Выконваць абавязкі асістэнта (у 1 знач.). Прыйшла сястра і сказала, што Смірніцкі кліча.. [Ніну] да сябе і яна будзе асісціраваць пры аперацыі. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міласэ́рнасць ж Barmhérzigkeit f -, Wóhltätigkeit f -, Míldtätigkeit f -;

сястра́ міласэ́рнаі уст Kránkenschwester f -, -n, barmhérzige Schwéster

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

хозя́йка в разн. знач. гаспады́ня, -ні ж.;

дома́шняя хозя́йка ха́тняя гаспады́ня;

сестра́-хозяйка сястра́-гаспады́ня;

расчётливая хозя́йка ашча́дная гаспады́ня.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

залоўка, ‑і, ДМ ‑лоўцы; Р мн. заловак; ж.

Мужава сястра. На Супронавых дочак ніхто ніколі дрэннага не скажа, хай сабе гэта будзе свякроў, свёкар, дзевер, валоўка ці ятроўка, ці чужы чалавек. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрэбніна, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і зрэб’е (у 2 знач.). У куфэрку ляжалі тры пары бялізны, два ручнікі і кавалак зрэбніны на анучы, што адрэзала сястра Хімка ад .. сувою палатна. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Селядо́ршы ‘сярэдні (брат або сястра)’ (Сцяшк., Жд. 1, Нар. сл., Кольб., Сержп., Тур.; маст., дзятл., чэрв., шчуч., лід., Сл. ПЗБ), салядо́ршы ‘тс’ (Сл. ПЗБ). З серадольшы (гл.) у выніку метатэзы л і р.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сувой, ‑я, м.

Цэлы кусок палатна, скручаны ў трубку. У куфэрку ляжалі тры пары бялізны, два ручнікі і кавалак зрэбніны на анучы, што адрэзала сястра Хімка ад яшчэ не пачатага сувоя палатна. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)