przeciętny

przeciętn|y

1. сярэдні;

~y zarobek — сярэдні заробак;

2. звычайны; пасрэдны;

~y uczeń — пасрэдны вучань;

3. ~a ж. сярэдняя велічыня; сярэдні паказчык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Падзішачкі ’расліна дрыжнік сярэдні, Brizą media L.’ (Кіс.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

барыто́н, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. Мужчынскі голас, сярэдні паміж басам і тэнарам,

2. -а. Спявак з такім голасам.

3. -а. Духавы або струнны музычны інструмент сярэдняга рэгістра і тэмбру.

|| прым. барыто́навы, -ая, -ае і барыто́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

nienadzwyczajny

[nienad-zwyczajny] неасаблівы; сярэдні; пасрэдны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Míttelfinger

m -s, - анат. сярэ́дні па́лец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Dúrchschnittsertrag

m -s, -erträge сярэ́дні прыбы́так [дахо́д]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ме́дыум ​1, ‑а, м.

Паводле забабонных уяўленняў спірытаў — пасрэднік паміж людзьмі і «духамі».

[Ад лац. medius — сярэдні.]

ме́дыум ​2, ‑а, м.

Сярэдні рэгістр жаночага пеўчага голасу.

[Ад лац. medius — сярэдні.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Серадо́льшы ‘сярэдні па ўзросце сярод братоў і сясцёр’ (ТСБМ, Чач., Байк. і Некр., Сцяшк., Ян., Скарбы, Янк. 1; гродз., лях., гарад., калінк., Сл. ПЗБ, Тур., ЛА, 3), ‘старэйшы з сярэдніх па гадах дзяцей’ (Нас.), сераду́льшы ‘сярэдні па ўзросце сярод дзяцей’ (Шат.), серэдо́льшы (sieredólszy) ‘сярэдні (палец)’ (Пятк. 2). Параўн. укр. середу́льший ‘тс’. Дэрыват з суф. ‑ш‑ ад прым. серадольны, серадольні ‘сярэдні (сын або дачка)’ (Нас., Сцяшк., Нар. Гом.), які ад сярэдні або ад асновы серад‑ праз прамежкавую ступень назоўніка з суф. ‑olʼa, ‑ulʼa, параўн. сераду́ля ‘мянушка каровы, якая нарадзілася ў сераду’ (лаг., Сл. ПЗБ); аб суф. гл. Слаўскі, SP, 1, 109–110. Суф. ‑ш‑, паводле Карскага (2–3, 43), па паходжанні з’яўляецца суфіксам параўнальнай ступені прыметніка, што адзначала Насовічам. Сам Карскі (2–3, 89) са знакам пытання ўзнаўляе першасную форму сераддольшы (< *середьдольший), што можа быць звязана з до́ля (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цэнтра́ль

(лац. centralis = сярэдні)

галоўная, цэнтральная магістраль.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

◎ Кла́пкі ’дрыжнік сярэдні. Brizą media L.’ (Кіс., Шат.). Няясна. Да klapati ’абвісаць’? Гл. клапавухі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)