зва́дны, ‑ая, ‑ае.

Схільны да звадак. Звадны чалавек. Звадная натура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

disposed

[dɪˈspoʊzd]

adj.

схі́льны, наме́раны, нава́жаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сузіра́льны, -ая, -ае.

1. Заняты толькі бяздзейным сузіраннем; пасіўны.

Сузіральная асоба.

2. Схільны да сузірання (у 2 знач.); уласцівы такому чалавеку.

|| наз. сузіра́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падхалі́місты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Схільны да падхалімства; які дзейнічае як падхалім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клептама́н, ‑а, м.

Той, хто хварэе на клептаманію, схільны да клептаманіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаўпра́вец, ‑раўца, м.

Разм. Той, хто схільны да самаўпраўства, дзейнічае самаўпраўна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суця́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да суцяжніцтва. // Схільны да суцяжніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экле́ктык, ‑а, м.

Той, хто схільны да эклектызму, каму ўласцівы эклектызм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pýknisch

a пікні́чны (схільны да таўсцення)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schwíndelfrei

a не схі́льны да галавакружэ́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)