miąższ

м.

1. мякаць, мякіш;

2. перан. сутнасць; істота, існасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nitty-gritty [ˌnɪtiˈgrɪti] n. infml the nitty-gritty су́тнасць спра́вы, канкрэ́тныя дэта́лі, «уся́ ку́хня»;

the nitty-gritty of politics паліты́чная ку́хня

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

quintessence [kwɪnˈtesns] n. fml

1. квінтэсе́нцыя, су́тнасць

2. даскана́ласць;

John is the quintessence of good manners. Джон – гэта прыклад добрага густу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паве́рхня, -і, ж.

1. Вонкавы бок чаго-н.

П. металу.

Слізгаць па паверхні чаго-н. (таксама перан.: не паглыбляцца ў сутнасць чаго-н., абмяжоўвацца знешнім бокам з’яў). Ляжаць на паверхні (перан.: пра што-н. яснае, відавочнае).

2. У матэматыцы: мяжа, якая аддзяляе геаметрычнае цела ад знешняй прасторы або іншага цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чалавеканенаві́сніцтва, ‑а, н.

Кніжн. Нянавісць да людзей, да чалавецтва. Наказ ваеннай і маральнай перамогі свету сацыялізма і дэмакратыі над светам фашызму і чалавеканенавісніцтва і складае змест, сутнасць аповесці [І. Шамякіна «Помста»]. Дзюбайла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Substánz

f -, -en

1) філас. субста́нцыя; рэ́чыва; матэ́рыя

2) су́тнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Quíntessenz

f -, -en

1) квінтэсэ́нцыя, экстра́кт

2) гало́ўная су́тнасць, квінтэсэ́нцыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

sawdust [ˈsɔ:dʌst] n. апі́лкі; пілаві́нне

♦

knock/let the sawdust out of smb. збіць го́нар з каго́-н.; раскры́ць чыю́-н. су́тнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

І́ста ’асноўны капітал’ (Гарэц.), ’сутнасць’ (Гарэц., Др.-Падб.). Рус. дыял. і уст. и́сто, и́стое ’наяўныя грошы, капітал’, укр. дыял. і́сте, і́ста ’капітал, асноўны капітал’. Ст.-рус. исто ’капітал, сума займа’, истое ’сума займа’ ў «Рускай праўдзе». Ад *jьstъ (гл. існы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

jądro

н.

1. ядро;

~o sprawy — сутнасць справы;

2. анат. яйцо

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)