бо́ршчык, ‑у, м.

Негустая страва, прыгатаваная з бацвіння буракоў, шчаўя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́шэр, ‑у, м.

У веруючых яўрэяў — дазволеная іудзейскай рэлігіяй страва.

[Яўр. kāšēr — чысты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́ча, нескл., н.

Кансерваваная страва з чырвонага перцу і памідораў.

[Ад венг. lecsó.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэф, ‑у, м.

У веруючых яўрэяў — недазволеная іудзейскай рэлігіяй страва.

[Яўр. treife.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

харчо́, нескл., н.

Каўказская страва з бараніны з вострымі прыправамі.

[Груз. charšo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыва́рак, -рку, м.

Гатаваная страва; таксама прадукты харчавання, у тым ліку заправа, якія выкарыстоўваюцца пры гатаванні гарачых страў.

П. у боршч.

|| прым. прыва́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ласу́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

1. Што-н. вельмі смачнае; улюбёная страва.

2. звычайна мн. (ласу́нкі, -аў). Кандытарскія вырабы, салодкае, прысмакі.

Пачаставаць дзяцей ласункамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вегетарыя́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вегетарыянца, вегетарыянства. Вегетарыянская страва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Поліўка (страва) 2/259; 8/497

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

trotter [ˈtrɒtə] n.

1. pl. trotters но́жкі свіныя (страва)

2. рыса́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)