плоў, плову, м.

Нацыянальная страва ў народаў Сярэдняй Азіі, прыгатаваная з рысу і бараніны з прыправамі.

[Перс. plou.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прые́сціся сов., прям., перен. прие́сться;

гэ́та стра́ва прые́ласяэ́то ку́шанье прие́лось;

твае́ анекдо́ты прые́ліся — твои́ анекдо́ты прие́лись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

баўтуха, ‑і, ДМ ‑тусе, ж.

Разм. Пойла для жывёлы. Баўтуха з вотруб’я. // Рэдкая нясмачная страва. Наварыць баўтухі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макарона, ‑ы, ж.

Харчовы прадукт з прэснага цеста ў выглядзе тонкіх трубачак. // Страва, прыгатаваная з такога прадукту.

[Іт. maccheroni.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мясно́е н (страва) Fléischgericht n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

фі́рменны, фірмо́вы Fírmen-;

фірмо́вая стра́ва Spezialität f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ю́шкаII ж кул (страва) Físchsuppe f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

закуска назоўнік | жаночы род

  1. гл. закусіць 2.

  2. множны лік: -сак. Ежа, страва, якой закусваюць.

    • Халодныя закускі.
    • На закуску (таксама пераноснае значэнне: пад канец, у заключэнне; размоўнае).

|| прыметнік: закусачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

калатуша назоўнік | жаночы род

  1. Размешаная гразь, вада са снегам, усякая негустая маса.

    • На агародзе к. ад частых дажджоў.
  2. Негустая страва з раскалочанай у вадзе ці ў малацэ мукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

маянэз назоўнік | мужчынскі род

  1. Соўс з алею, яечнага жаўтка, воцату, гарчыцы і іншых прыпраў.

  2. Халодная страва з рыбы, птушкі, агародніны, залітая такім соўсам.

    • М. з судака.

|| прыметнік: маянэзны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)