establish [ɪˈstæblɪʃ] v.

1. засно́ўваць, ствара́ць (дзяржаву, прадпрыемства)

2. устана́ўліваць (факты, адносіны)

3. усталёўваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

construct [kənˈstrʌkt] v.

1. будава́ць, канструява́ць

2. ствара́ць, склада́ць, прыду́мваць

3. ling. будава́ць (сказ)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stonewall [ˌstəʊnˈwɔ:l] v.

1. рабі́ць абстру́кцыю, ствара́ць перашко́ды;

stonewall the debate перашкаджа́ць ве́сці дэба́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

organize, BrE -ise [ˈɔ:gənaɪz] v.

1. арганізо́ўваць, ствара́ць; ла́дзіць;

organize a protest march арганізо́ўваць марш пратэ́сту;

organize a party ствара́ць па́ртыю

2. арганізо́ўваць, прыво́дзіць у пара́дак; сістэматызава́ць;

organize one’s time арганізо́ўваць свой час

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

compose [kəmˈpəʊz] v.

1. склада́ць, ствара́ць (камісію);

Water is composed of hydrogen and oxygen. Вада складаецца з вадароду і кіслароду.

2. склада́ць, ствара́ць, піса́ць (музыку, вершы і да т.п.)

3. : compose oneself супако́йвацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

клакёр, ‑а, м.

У буржуазным тэатры — чалавек, наняты для таго, каб гучна апладзіраваць, крычаць, свістаць і тым самым ствараць уражанне поспеху або правалу п’есы, артыста.

[Фр. claqueur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імабілізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Стварыць (ствараць) нерухомасць (спакой) пашкоджанай ці хворай частцы цела, каб пазбегнуць паўторнага пашкоджання або з лячэбнай мэтай.

[Ад лац. immobilis — нерухомы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калькава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. і незак., што.

1. Зняць (знімаць) копію з чаго-н. пры дапамозе калькі (у 1 знач.).

К. чарцёж.

2. Стварыць (ствараць) слова або выраз па ўзоры іншамоўнага слова або выразу.

К. лацінскі выраз.

|| зак. скалькава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

клеката́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., кляко́ча; незак.

1. Ствараць клёкат, крычаць падобна некаторым птушкам.

На ліпе клякоча бусел.

2. Бурліць, шумна кіпець.

У трубах клекатала вада.

3. перан. Бурна праяўляцца (пра пачуцці).

На душы ў яго клекаталі гнеў і абурэнне.

|| наз. клеката́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Кукав́ацьствараць гукі, падобныя на «ку‑ку»’ (ТСБМ, Нас.). Гукапераймальнае. Параўн. укр. кукувати, рус. куковать, польск. kukować, в.-луж. kukować ’тс’. Балтыйскія паралелі (літ. kaũkti ’быць’) далёкія семантычна і марфалагічна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)