Метрдатэль ’распарадчык у рэстаране або гасцініцы’, ’старшы лёкай’. З рус. метрдотель ’тс’, якое з франц. maître dʼhôtel ’тс’, ’дварэцкі’ (Фасмер, 2, 611).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мэр

(фр. maire, ад лац. major = старшы)

кіраўнік гарадской адміністрацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

перамкну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

1. што. Злучыць перамычкай.

2. цераз што. Разм. Імкліва пераправіцца цераз што‑н., перабегчы. Старшы хацеў з маху перамкнуць цераз роў. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́бер-яфрэ́йтар

(ад обер- + яфрэйтар)

старшы салдат у арміях некаторых еўрапейскіх краін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

трэ́нер м спарт Trainer [´trɛ-] m -s, -; Tráinerin f -, -nen (пра жанчыну);

ста́ршы трэ́нер Chefrtrainer [´ʃɛftrɛ:nər] m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Арха́нгел (БРС), арха́ний (Мядзв.). З стараславянскай у старарускую, адкуль перайшло ў старабеларускую (Гіст. лекс., 121). У стараславянскай з грэчаскай ἀρχάγγελος ’старшы анёл’ (Фасмер, 1, 90).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

штаб-афіцэ́р, ‑а, м.

Да рэвалюцыі — у рускай і некаторых іншаземных арміях — старшы афіцэрскі чын (палкоўнік, падпалкоўнік, маёр, капітан 1‑га рангу, капітан 2‑га рангу). // Асоба, якая мела такі чын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bombardier

[,bɑ:mbərˈdɪr]

n.

1) бамбаві́к -а́ m. (лётнік)

2) Brit. капра́л у брыта́нскай артыле́рыі, ста́ршы канані́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Stábsoffizier

m -s, -e ста́ршы афіцэ́р; штаб-афіцэ́р; штабі́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Óberleutnant

m -s, -e i -s ста́ршы лейтэна́нт, оберлейтэна́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)