неразбяры́ха, -і, ДМ -ры́се, ж. (разм.).

Заблытанае становішча, адсутнасць парадку, яснасці ў чым-н.

Н. ў вядзенні дакументаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бяспе́ка, -і, ДМ -пе́цы, ж.

Становішча, пры якім ніхто і нішто не пагражае каму-, чаму-н.

Міжнародная б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

uprzywilejowanie

н. прывілеяванае становішча

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bishopric [ˈbɪʃəprɪk] n.

1. сан, стано́вішча бі́скупа

2. епа́рхія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

status quo [ˌsteɪtəsˈkwəʊ] n. лацін. ста́тус-кво́, існу́ючае стано́вішча

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Lébensstellung

f -, -en грама́дскае стано́вішча; паса́да, слу́жба

gesícherte ~ — трыва́лае [мо́цнае, грунто́ўнае] стано́вішча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гіраско́п, ‑а, м.

Махавік (ваўчок) прыбора на свабоднай восі вярчэння, які захоўвае нязменнае становішча пры ўсякім змяненні становішча самога прыбора.

[Ад грэч. hyros — кола і skopeō — наглядаю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́тус-кво́, нескл., м.

У міжнародным праве — становішча, якое існавала раней або існуе цяпер; становішча без змен. Захаваць статус-кво.

[Лац. status quo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкузьмі́ць, -млю́, -мі́ш, -мі́ць; -мі́м, -міце́, -мя́ць; зак., каго (што) (разм.).

Паставіць у няёмкае, цяжкае становішча, падвесці.

Яго падкузьміла нявопытнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парату́нак, -нку, м.

1. Ратунак, дапамога ў бядзе.

Клікаць на п. суседзяў.

2. Выхад з цяжкага становішча.

Не бачыць паратунку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)