дэзадара́тар, ‑а, м.

Сродак і прылада для дэзадарацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кровапуска́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для кровапускання. Кровапускальны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мо́рфій, ‑ю, м.

Наркатычны заспакаяльны і снатворны сродак.

[Ад грэч. Morpheios — бог сну.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

healer [ˈhi:lə] n.

1. ле́кар; знаха́р; знаха́рка

2. гаю́чы, ле́кавы сро́дак; сро́дак для палягчэ́ння склада́най сітуа́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

antihistamine [ˌæntiˈhɪstəmi:n] n. med. антыгістамі́нны сро́дак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

disinfectant [ˌdɪsɪnˈfektənt] n. сро́дак для дэзынфе́кцыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

styptic [ˈstɪptɪk] n. med. кроваспыня́льны сро́дак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

transportation [ˌtrænspɔ:ˈteɪʃn] n. тра́нспарт, сро́дак су́вязі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vomitive [ˈvɒmɪtɪv] n. med. ірво́тны сро́дак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэгаза́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Апарат для дэгазацыі.

2. Асоба, якая праводзіць дэгазацыю.

3. Сродак, рэчыва для дэгазацыі.

|| прым. дэгаза́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)