катафа́лк, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Транспартны сродак для дастаўкі труны з целам нябожчыка.

2. Высокая падстаўка для труны.

|| прым. катафа́лкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Wáschmittel

n -s, - сро́дак для мыцця́, пра́льны сро́дак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

бясшко́дны, ‑ая, ‑ае.

Які не робіць шкоды. Бясшкодны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кроваспыня́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для спынення кровацячэння. Кроваспыняльны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пурге́н, ‑у, м.

Лякарства, якое ўжываецца як слабіцельны сродак.

[Ад лац. purgare — чысціць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэментаво́з, ‑а, м.

Транспартны сродак для перавозкі насыпнога цэменту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этазо́л, ‑у, м.

Лекавы сродак з групы сульфаніламідных прэпаратаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

психотро́пный / психотро́пное сре́дство фарм. псіхатро́пны сро́дак;

психотро́пные препара́ты фарм. псіхатро́пныя прэпара́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

гашы́ш, ‑у, м.

Наркатычны сродак, які атрымліваецца з індыйскіх канапель.

[Араб. hašiš.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблягча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які аблягчае, робіць, прыносіць аблягчэнне. Аблягчальны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)