tirilíeren

vi спява́ць (на ўсе лады́), выво́дзіць трэ́лі (пра птушак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

аса́нна

(гр. hosanna, ад ст.-яўр. hōszi ānnā)

хвалебны вокліч у хрысціянскім і іудзейскім богаслужэнні;

спяваць асанну — залішне ўсхваляць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шчабята́ць, -бячу́, -бе́чаш, -бе́ча; -бе́чам, -бе́чаце, -бе́чуць; -бячы́; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Спяваць (пра ластавак, шчыглоў і некаторых птушак).

2. перан. Гаварыць хутка, безупынна (пра дзяцей, жанчын; разм., жарт.).

|| наз. шчэ́бет, -у, М -беце (да 1 знач.) і шчабята́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпе́ць

1. (скончыць спяваць) áufhören zu síngen;

2. царк. die Tótenmesse lésen* [zelebríeren]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Рэ́ўці ’раўці’ (Нас., Ян.), ’румзаць; спяваць (басам)’ (Мат. Гом.). Укр. ревти ’тс’. Гл. раўці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уразла́д, прысл.

Разм. Не ладзячы між сабою. Жыць уразлад. // Нязладжана, бязладна. Спяваць уразлад. □ Скрозь густоту зараснікаў убачыла тры пары ног, што ступалі ўразлад, як папала. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зінгшпі́ль

(ням. Singspiel, ад singen = спяваць + Spiel = гульня)

нямецкая камічная опера, у якой спевы і танцы чаргуюцца з размоўнымі дыялогамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

паўсу́так, адз. няма.

Палавіна сутак. [Мікола:] — А ў рудніках, а пры тачках, пры станках стаяць па паўсутак, думаеш, весела, думаеш, спяваць хочацца, калі людзі падаюць ад стомы? Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лад​II муз. лад, род. ла́ду м.;

◊

на ра́зные лады́ на ро́зныя лады́;

петь на но́вый лад спява́ць на но́вы лад;

петь в лад спява́ць у лад;

настро́иться на друго́й лад настро́іцца на і́ншы лад.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Заліва́цца ’тлусцець’ (Мат. Гом.), ’спяваць з пералівамі’ (ТСБМ). Рус. залива́ться ў розных знач., у тым ліку ’спяваць пералівіста’, укр. залива́тися ’пакрывацца вадкасцю’, ’смяяцца’, ’захлынацца’. Перан. ад залівацца ’пакрывацца вадкасцю’, ’напаўняцца вадкасцю’ (гл. заліць 3, ліць), для спеваў ’выдаваць гукі быццам бы такія, што пераліваюцца, як вадкасць’, для ’тлусцець’, ’набірацца тлушчу’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)