Verbum

ве́дамасны, -ая, -ае.

1. гл. ведамства.

2. Абмежаваны вузкімі інтарэсамі толькі свайго ведамства.

В. падыход да справы.

|| наз. ве́дамаснасць, -і, ж. (да 2 знач.).

біцю́г, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Рабочы конь — цяжкавоз буйной пароды.

2. перан. Пра высокага, мажнога чалавека (разм.).

Такі б. сноўдаецца без справы.

акура́тна, прысл.

1. Старанна і чыста.

А. апранацца.

2. Дакладна, рэгулярна.

А. кожны дзень прыходзілі газеты.

3. Асцярожна (разм.).

А. распытаць, даведацца пра справы.

самаадда́ны, -ая, -ае.

Які ахвяруе сабой, сваімі інтарэсамі для іншых, для агульнай справы.

С. змагар.

С. ўчынак.

Самаадданае служэнне Радзіме.

|| наз. самаадда́насць, -і, ж.

самаўхілі́цца, -хілю́ся, -хі́лішся, -хі́ліцца; зак., ад чаго.

Самавольна ўхіліцца ад выканання сваіх абавязкаў, сваёй справы.

|| незак. самаўхіля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. самаўхіле́нне, -я, н.

сланя́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак.

1. Хадзіць туды-сюды без мэты, без справы (разм., неадабр.).

С. па задворках.

2. Злёгку хістацца.

С. ад стомы.

сно́ўдацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм., неадабр.).

Хадзіць (часцей без мэты) туды і сюды; бадзяцца без справы.

С. па агародзе.

|| наз. сно́ўданне, -я, н.