кало́цца², 1 і 2 ас. не ўжыв., ко́лецца; незак.

1. Паддавацца колцы; расшчапляцца, драбніцца.

Сухое палена добра колецца.

2. Трэскацца, даваць трэшчыны.

Дошкі ад сонца колюцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

астэро́ід, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Малая планета, якая абарачаецца вакол Сонца, галоўным чынам паміж арбітамі Марса і Юпітэра.

|| прым. астэро́ідны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Sónnenpriester

m -s, -s жрэц Со́нца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sónnenuntergang

m -(e)s за́хад со́нца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ву́гріў ’сонечная, захаваная ад ветру мясціна, дзе добра грэе сонца’ (З нар. сл.). Рус. угрева ’ўчастак зямлі, які лепш награваецца сонцам дзякуючы схілу ў паўднёвы бок’, укр. вигріви ’месца, дзе грэе сонца’, чэш. výhřev ’ціхае месца, дзе добра грэе сонца’. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад уграваць (гл. грэць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

высо́ка

1. нареч. высоко́;

со́нца ўзняло́ся в. — со́лнце подняло́сь высоко́;

2. в знач. безл. сказ. высоко́;

со́нца яшчэ́ в. — со́лнце ещё высоко́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sunshade [ˈsʌnʃeɪd] n.

1. парасо́н (ад сонца)

2. наве́с, тэнт, маркі́за (над вітрынаю)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ГЕЛІЯ...

(ад грэч. hēlios Сонца),

першая састаўная частка складаных слоў, якая азначае прыналежнасць да Сонца, сонечных прамянёў, сонечнай энергіі, напр., геліёграф, геліятэхніка.

т. 5, с. 140

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ра,

бог сонца.

т. 13, с. 181

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

sunburst

[ˈsʌnbɜ:rst]

n.

про́бліскі со́нца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)