брако́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае якую‑н. загану, брак, не адпавядае запатрабаванням. А як жа.. [бульба] на смак? — схамянулася маці. — Можа якая бракоўная? Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аддзя́ка, ‑і, ДМ ‑дзяцы, ж.

Адплата за зробленае дабро, за паслугу. Суседскай дзяўчынцы найлепшы на смак аддала [маці] у аддзяку вялікі праснак. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аго́рклы

1. (пра смак) bítter (gewórden);

2. перан (надакучлівы, абрыдлы) lästig, zúdringlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Сма́шны ‘смачны’, сма́шна ‘смачны’ (Нас.). З смачны (гл. смак) з адлюстраваннем вуснага вымаўлення ‑чн‑ як ‑шн‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цыбу́льны

1. лу́ковый;

ц. смак — лу́ковый вкус;

ц. со́ус — лу́ковый со́ус;

2. лу́ковичный;

~ныя раслі́ны — лу́ковичные расте́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цёрн, -у, м.

Калючы куст або дрэва сямейства ружакветных, а таксама дробныя чорна-сінія, з шызым налётам плады гэтай расліны, якія маюць даўкі смак.

|| прым. цярно́вы, -ая, -ае.

Ц. куст.

◊

Цярновы вянок — сімвал мучэння, пакут (калючы цярновы вянок быў надзеты на Ісуса Хрыста перад распяццем на крыжы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завэ́ндзіць, ‑вэнджу, ‑вэндзіш, ‑вэндзіць; зак., што.

Акурыць дымам мяса, рыбу і пад., каб зрабіць іх прыгоднымі для захоўвання і надаць спецыфічны смак. Завэндзіць кумпякі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ко́лер ’афарбоўка’ (ТСБМ, Нас., Сержп. Пр.), ’гатунак, смак’ (Бяльк.). Запазычанне з лац. color ’тс’ (ЕСУМ, 2, 513).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рассмакава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Пакаштаваўшы, зразумець, адчуць смак чаго‑н. — Я нешта хуценька вярнулася, дык.. [дзед] іх [драбпі фарбы] у рот. Рассмакаваў і пачаў выплёўваць. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

únfein

a

1) няве́тлівы, недаліка́тны

2) грубы́ (напр. смак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)