дасло́ўны, -ая, -ае.

Літаральна дакладны, перададзены слова ў слова.

Д. пераклад.

Даслоўная перадача размовы.

|| наз. дасло́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмо́ўе, -я, н.

У граматыцы: слова, якое адмаўляе сэнс другога слова або фразы, напр.: «не», «ні», «няма», «нельга».

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шара́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ра́д, ж.

Загадка, у якой загаданае слова падзяляецца на часткі, а кожная частка нагадвае самастойнае слова, якое трэба адгадваць, каб выйшла галоўнае слова.

Разыгрываць шарады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тро́п

слова або зварот, якія ўжываюцца ў пераносным значэнні’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тро́п тро́пы
Р. тро́па тро́паў
Д. тро́пу тро́пам
В. тро́п тро́пы
Т. тро́пам тро́памі
М. тро́пе тро́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падрадко́вы, -ая, -ае.

1. Размешчаны пад радкамі.

Падрадковая заўвага (унізе старонкі).

2. Пра пераклад: дакладны, літаральны, слова ў слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

багасло́ў, -сло́ва м. богосло́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брыдкасло́ў, -сло́ва м. скверносло́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напіса́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Форма літары на пісьме, а таксама правапіс якога-н. слова.

Н. літары «д».

Правільнае н. слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абракада́бра, -ы, мн. -ы, -аў, ж. (кніжн.).

1. Лацінскае магічнае слова, заклінанне супраць хвароб.

2. Незразумелае слова ці бяссэнсавы, незразумелы набор слоў, бязглуздзіца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ускрыні́чыць

‘прымусіць што-небудзь біць, як крыніца (слова ўскрынічыць кроў)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ускрыні́чыць ускрыні́чаць
Прошлы час
м. ускрыні́чыў ускрыні́чылі
ж. ускрыні́чыла
н. ускрыні́чыла
Дзеепрыслоўе
прош. час ускрыні́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)