аха́пак, -пка, мн. -пкі, -пкаў, м.

Ноша, якую можна панесці, абхапіўшы рукамі.

А. сена.

А. дроў.

Схапіць у а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пластава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што.

Рэзаць, накладваць пластамі.

П. дзёран.

П. сена.

|| наз. пластава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ускі́даць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Кідаючы, ускласці на верх чаго-н. усё, многае.

У. сена на вышкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Heu

n -s се́на

~ máchen — касі́ць се́на

~ wénden — варо́чаць се́на

◊ er hat Geld wie ~ — ён гро́шы лапа́тай грабе́ [заграба́е]

~ und Stroh im Kopf háben — быць набі́тым ду́рнем

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zgrabić

зак. згрэбці (сена, салому)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абаро́г, -а, мн. -і, -аў, м.

Збудаванне ў выглядзе стрэшкі, узнятай на чатырох слупках, пад якім захоўваюцца снапы, салома, сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перасо́хлы, -ая, -ае.

1. Празмерна сухі.

Перасохлае сена.

Перасохлыя губы.

2. Які стаў бязводным.

Перасохлая рачулка.

|| наз. перасо́хласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рэ́згіны, -гін.

Прыстасаванне з вяровачнай сеткі, нацягнутай на сагнутыя драўляныя дужкі, у якім носяць сена, салому.

|| прым. рэ́згінны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

урва́ть сов., разг., в разн. знач. уварва́ць;

урва́ть клок се́на уварва́ць жме́ню се́на;

урва́ть свобо́дную мину́ту для разгово́ра уварва́ць во́льную хвілі́ну для размо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

капі́ца, ‑ы, ж.

Невялікая капа сена, саломы. [Васіль] падкінуў пару капіц сена з дальняга ўрочышча. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)