струме́ніць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніць; незак., што і без дап.

Цячы струменем, струменямі; пашыраць, вылучаць (пах, святло і пад.).

Ручаёк струменіць з-пад арэхавага куста. 3 лесу струменіць пах смалы (перан.: вылучае пах).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

light​1 [laɪt] n.

1. святло́, асвятле́нне;

electric light электры́чнае святло́;

artificial light шту́чнае асвятле́нне;

by/in the light of пры святле́;

at first light на до́світку;

2. ля́мпа;

turn/switch/put on the light запа́льваць святло́/ля́мпу;

turn/switch/put оut the light тушы́ць святло́/ля́мпу

3. (звыч. pl. lights) святлафо́р;

go аgainst the lights е́хаць на чырво́нае святло́;

the green light«зялёнае святло́», «зялёная ву́ліца»

4. (звыч. pl. lights) фа́ры

5. infml аго́нь; запа́лка; запальні́ца, запа́льні́чка;

Hаve you got a light? У вас няма агеньчыку?;

Give me a light. Дайце прыкурыць.

6. но́выя зве́сткі, інфарма́цыя

♦

come to light/be brought to light вы́явіцца, вы́плысці;

cast/shed/throw light on smth. праліва́ць святло́ на што-н.;

light at the end of the tunnel святло́ ў канцы́ тунэ́ля

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

монахраматы́чны

(ад мона- + храматычны)

аднаколерны, не змешаны;

м-ае святло — святло, якое характарызуецца пэўнай даўжынёй светлавой хвалі (параўн. поліхраматычны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фантасты́чны, -ая, -ае.

1. гл. фантастыка.

2. Падобны на фантазію (у 2 знач.); казачны, чароўны, звышнатуральны.

Ф. прывід.

Ф. пейзаж.

Фантастычнае святло.

3. Зусім неверагодны, непраўдападобны.

Фантастычная задума.

Гэты чалавек фантастычна (прысл.) таленавіты.

|| наз. фантасты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

афаты́чны

(ад а- + гр. phos, photos = святло)

звязаны з глыбіннай зонай марскіх і азёрных вадаёмаў, у якую не пранікае святло.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лі́нуць, -ну, -неш, -не; лінь; зак.

1. Рэзкім рухам выліць, узліць на што-н. вадкасць.

Л. вады на рукі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць моцна ліцца, хлынуць патокам (пра дождж, святло, паветра і пад.).

Лінуў дождж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Sónnenschein

m -(e)s со́нечнае святло́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зацямні́ць, ‑цямню, ‑цемніш, ‑цемніць; зак., каго-што.

1. Зрабіць цёмным, засланіўшы святло; засланіць святло каму‑, чаму‑н. [Сасоннік] засланіў лінію, зраўняў лес, знішчыў мяжу, зацямніў квартал. Пташнікаў. Цень зацямніў святло. Маўр. // перан. Засмуціць, замаркоціць. Цяжкі ўспамін зацямніў тую светлую ўрачыстасць, якая .. апанавала [Васіля]. Шамякін. // Замаскіраваць святло. Зацямніць горад. Зацямніць вокны.

2. перан. Зацьміць, адсунуць каго‑, што‑н. на задні план. Аўтар высунуў на першы план няўдалае каханне юнакоў да Тані, якое зацямніла ўсё астатняе. «ЛіМ».

3. перан. Зрабіць незразумелым; заблытаць. Зацямніць ідэйны сэнс твора. // Пазбавіць здольнасці ясна разважаць, мысліць. Зацямніць розум.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спако́йны, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца ў стане спакою, маларухомы або нерухомы.

Спакойная рака.

Сядзець спакойна (прысл.).

2. Які выражае спакой (у 2 знач.), без душэўных трывог, перажыванняў.

Спакойнае жыццё.

На сэрцы спакойна (прысл.).

3. Стрыманы, ураўнаважаны, ціхмяны, які нікога не раздражняе.

С. конь.

Спакойнага нораву чалавек.

4. Роўны ў сваім працяканні.

Спакойная хада.

Спакойная гутарка.

5. Не ваенны, мірны.

С. час.

6. Які нічым і нікім не парушаецца, адбываецца ў спакоі.

Спакойная старасць.

7. Прыемны для вока (пра святло, фарбы і пад.).

Спакойныя фарбы пейзажаў.

Спакойнае, мяккае святло.

|| наз. спако́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цьмя́ны, -ая, -ае.

1. Ледзь прыкметны, ледзь бачны; няяркі (пра святло, агонь і пад.).

2. Цёмны, пацямнелы.

Цьмянае неба.

3. перан. Без бляску, невыразны (пра вочы, погляд).

4. перан. Без яснага, выразнага сэнсу; незразумелы.

Цьмяная фармулёўка.

|| наз. цьмя́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)