папуа́сы, -аў, адз. -пуа́с, -а, м.

Карэннае насельніцтва Новай Гвінеі і некаторых астравоў Меланезіі.

|| ж. папуа́ска, -і, ДМ -а́сцы, мн. -і, -сак.

|| прым. папуа́скі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перапі́ска, -і, ДМ перапісцы, ж.

1. гл. перапісаць і перапісвацца.

2. мн. -і, -сак. Збор пісем, напісаных і атрыманых кім-н.

Пазнаёміцца з перапіскай Якуба Коласа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прусакі́, -о́ў, адз. -са́к, -а́, м.

Ураджэнцы або жыхары Прусіі, былой нямецкай правінцыі.

|| ж. пруса́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак (разм.).

|| прым. пру́скі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

іры́ска, ‑і, ДМ ‑сцы; Р мн. ‑сак; ж.

Разм. Адна цукерка ірысу. З’есці па ірысцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альбіно́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, жывёла або расліна, у якіх адсутнічае нармальная пігментацыя.

|| ж. альбіно́ска, -і, ДМ -но́сцы, мн. -і, -сак.

|| прым. альбіно́савы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ле́сенка

1. (неподвижная, обычно в здании) ле́свічка, -кі ж., усхо́дкі, -дак ед. нет; ле́скі, -сак ед. нет;

2. (приставная) драбі́нкі, -нак ед. нет, ле́скі, -сак ед. нет; см. ле́стница.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

зулу́сы, ‑аў; адз. зулус, ‑а, м.; зулуска, ‑і, ДМ ‑лусцы; мн. зулускі, ‑сак; ж.

Народнасць Паўднёвай Афрыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тунгу́сы, ‑аў; адз. тунгус, ‑а, м.; тунгуска, ‑і, ДМ ‑гусцы; мн. тунгускі, ‑сак; ж.

Устарэлая назва эвенкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фрэ́ска, -і, ДМ фрэ́сцы, мн. -і, -сак, ж.

1. Карціна, напісаная вадзянымі фарбамі на свежаатынкаванай сцяне.

Фрэскі манастыра.

2. Від жывапісу: насценны роспіс.

|| прым. фрэ́скавы, -ая, -ае.

Ф. жывапіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Вярзёнка ’шырокі пояс, плецены з воўны’ (палес., Сак.). Утворана ад прыметніка вярзёны (< вьрзенъ) і суф. ‑ка. Да вярзці́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)