Kéttenhund

m -(e)s, -e саба́ка на ланцугу́, прывязны́ саба́ка (тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Rüde

m -n, -n вялі́кі саба́ка; дваро́вы саба́ка; кабе́ль, саме́ц (лісіцы, ваўка)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

го́нчы, -ая, -ае.

1. Шпаркі ў бегу, прывучаны гнаць звера.

Г. сабака.

2. у знач. наз. го́нчы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Пра сабаку такой пароды.

Брэх гончых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дра́пацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

1. Мець уласцівасць драпаць¹.

Кошка драпаецца.

2. Скрэбціся лапамі, зубамі, шукаючы магчымасці пранікнуць куды-н.

Мышы драпаюцца пад падлогай.

Сабака драпаецца ў дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кашла́ты, -ая, -ае.

1. Пакрыты густой доўгай поўсцю ці валасамі; калматы.

К. сабака.

Кашлатыя валасы.

2. 3 густым веццем, шырокімі лапкамі; разгалісты.

Кашлатая елка.

|| наз. кашла́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

húndemüde

a сто́млены [змо́раны] як саба́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

бульдо́г, ‑а, м.

Сабака з вялікай тупой мордай, шырокімі грудзямі, кароткімі лапамі.

[Англ. bulldog.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павы́ць, ‑выю, ‑выеш, ‑вые; зак.

Быць некаторы час. Сабака павыў і перастаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Siberian [saɪˈbɪəriən] n., adj. сібіра́к; сібіра́чка; сібі́рскі;

a Siberian husky сібі́рская ла́йка (сабака)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

basset

[ˈbæsɪt]

n.

та́кса f. (саба́ка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)