приреза́ть​I-2 несов.

1. прыраза́ць, прырэ́зваць, дараза́ць, дарэ́зваць; (свинью) прыко́лваць, дако́лваць;

2. (резать всех, многих) рэ́заць, зараза́ць; (свиней) кало́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

рэ́занне ср.

1. ре́зание; ре́зка ж.; вскры́тие;

2. ре́зание; забо́й м.;

3. пиле́ние, пи́лка ж.;

1-3 см. рэ́заць 1, 3, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

mince​2 [mɪns] v.

1. крышы́ць, рэ́заць на дро́бныя кава́лачкі; прапуска́ць праз мясару́бку

2. дро́бненька ту́паць, ступа́ць

♦

not mince one’s words гавары́ць адкры́та, шчы́ра (нават і крыўдныя рэчы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Крэ́мсаць ’псаваць, неахайна рэзаць’ (Жыв. сл.). Да крамсаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рызкы́ ’сенажаць’ (малар., ЛА, 2). Утворана ад рэ́заць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

haggle

[ˈhægəl]

1.

v.i.

таргава́цца

2.

v.t.

1) знахо́дзіць хі́бы ў тава́ры; чапля́цца

2) няўме́ла рэ́заць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

◎ Кірза́ты ’кірпаты’ (Ян.). Балтызм. Да літ. kirsti ’рубіць, рэзаць’. Цікава супаставіць дзве групы літоўскіх лексем: kirstii ’рубіць, рэзаць’ — kirstis ’гарчыць’ (гэтыя значэнні традыцыйна звязваюцца — Фрэнкель, 258) і kirpti© ’рэзаць, карпаць’ — kirpti ’кіслець’ (таксама генетычна звязаныя значэнні — там жа, 257–258). Ад апошняга рэгулярна ўтварылася *Älirpötas, *Älirpanösis, якое стала крыніцай бел. кірпаты, кірпаносы (як ад рус. корнать — курносый). Ад першага — кірзаты (Параўн. Мартынаў, Лекс. балтызмы, 28; Лаўчутэ, Балтизмы, 143).⇉

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дарэ́заць

1. (скончыць рэзаць) zu Énde [fértig] schnéiden*, (zer)spánen vt;

2. (пазбавіць жыцця) ábschlachten vt; ábstechen* vt;

3. (дадаткова нарэзаць) zúsätzlich schnéiden*; náchschneiden* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

cyzelować

незак.

1. рэзаць па метале; гравіраваць;

2. перан. шліфаваць; даводзіць да дасканаласці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Разо́к ’кавалак зямлі, поля і засценак’ (Бяльк.). Ад рэ́заць, рэз (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)