macierzysty

родны;

język macierzysty — родная мова; матчына мова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

папялі́шча н

1. (пажарышча) Brándstätte f -, -n;

2. перан (родны дом) éigenes Haus; éigener Herd (высок)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Daheím

n -s радзі́ма, ро́дны кут, ро́днае ко́тлішча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wésfall

m -(e)s, -fälle грам. ро́дны склон

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Álma Máter

f -, - высок. ро́дны універсітэ́т [інстыту́т], а́льма ма́тэр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Траю́радны ‘родны ў трэцім калене’ (ТСБМ, Пан., Брасл. сл.): лапаць боту траюрадны пляменнік (Юрч. Крыл.). Да трое і род (гл.) па ўзоры дваюрадны (Фасмер 4, 107; ЭСБМ 3, 131).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ро́дственный

1. (по происхождению) ро́дны, ро́днасны, свая́цкі; блі́зкі;

ро́дственные языки́ ро́днасныя (блі́зкія) мо́вы;

2. (по содержанию) блі́зкі, падо́бны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

шпако́ўніца, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і шпакоўня. Ля шпакоўніцы на арабіне, звонка славячы родны дом, шпак, сярэбраны ад павуціння, як вясной, трапеча крылом. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амфітакі́я

(ад амфі- + гр. tokos = родны)

адна з формаў партэнагенезу, пры якім нашчадкі складаюцца толькі з самцоў або самак (назіраецца ў тлі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

verwándt

a

1) ро́дны, свая́цкі, ро́днасны

2) перан. падо́бны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)