баяві́ты, ‑ая, ‑ае.

З баявым, наступальным характарам, рашучы, настойлівы ў дзеяннях. Яшчэ прыгадаў стройную, з капой цёмна-медных .. валасоў, Бэлу, па-гарадскому баявітую і гарэзлівую. Асіпенка. Паэзія Пятра Глебкі была вельмі гуманнай, чалавечнай, інтэрнацыянальнай і баявітай. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выраша́льны

1. lösbar;

2. (рашучы) entschéidend;

выраша́льны аргуме́нт entschéidendes [dúrchschlagendes] Argumént;

мець выраша́льнае значэ́нне áusschlaggebend [entschéidend] sein;

выраша́льны по́спех ein dúrchschlagender Erfólg

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Rúbikon

m -(s):

◊ den ~ überschréiten* перайсці́ Рубіко́н зрабі́ць рашу́чы крок

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stalwart [ˈstɔ:lwət] adj.

1. fml мо́цны, ду́жы, мажны́

2. му́жны, сто́йкі, рашу́чы;

a stalwart will непахі́сная во́ля;

a stalwart knight адва́жны ры́цар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

больш, прысл.

1.

Выш. ст. да прыслоўя многа. Трэба шмат чытаць, каб б. ведаць.

2. З колькаснымі назоўнікамі абазначае перавышэнне ўказанай колькасці.

Б. за гадзіну.

Б. за кіламетр.

3. У спалучэнні з прыметнікам або прыслоўем служыць для ўтварэння выш. ст.

Б. рашучы хлопец.

4. Далей, у далейшым.

Б. не буду.

5. Пераважна, галоўным чынам.

Ехаць давялося б. лесам.

◊

Ні больш ні менш (як) (разм.) — роўна столькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

катэгары́чны

(лац. categoricus, ад гр. kategorikos = які сцвярджае)

рашучы, які не дапускае пярэчанняў (напр. к. загад, к-ае патрабаванне).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

determinate

[dɪˈtɜ:rmɪnət]

adj.

1) вы́значаны, акрэ́сьлены; азна́чаны

2) усталява́ны

a determinate rule — усталява́нае пра́віла

3) пава́жны, станаўкі́, рашу́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адва́жны, ‑ая, ‑ае.

Які не баіцца небяспекі; смелы, рашучы, бясстрашны. Адважны чалавек. Адважны мараплавец. Адважныя сыны Радзімы. □ Адважныя людзі Савецкай краіны Пайшлі ў наступленне на тайны прыроды. Колас. [Маці:] — Пойдзеш ты у свет і людзі Хадою адважнай, Прад табою слацца будзе Край наш неабсяжны. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валявы́

1. Wíllens-;

валявы́ і́мпульс Wíllensimpuls m -es, Wíllensantrieb m -(e)s;

2. (энергічны) wíllensstark, enérgisch, entschlóssen (рашучы);

валяво́е рашэ́нне wíllkürliche Entschéidung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

на́ціск, -у, мн. -і, -аў, м.

1. гл. націснуць.

2. Моцны напор.

Н. вятроў.

3. Рашучы, імклівы рух, напад на каго-, што-н.

Стрымліваць н. праціўніка.

4. Вылучэнне (складу, слова) сілай голасу або павышэннем тону, а таксама значок, які паказвае такое вылучэнне.

Паставіць н.

Лагічны н.

5. Патаўшчэнне штрыха пры пісьме пяром.

Пісаць з націскам.

6. перан. Вылучэнне чаго-н. у якасці асноўнага.

Зрабіць н. на выпуск тавараў першай неабходнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)