рэтрансля́тар, ‑а, м.

Спец. Адна з прамежкавых радыё- ці тэлевізійных станцый у ланцугу перадавальных і прыемных станцый. Касмічны рэтранслятар тэлебачання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Rúndfunk

m -s радыёвяшча́нне, ра́дыё;

im ~ sénden [übertrágen*] перадава́ць па ра́дыё

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wireless

[ˈwaɪrləs]

1.

adj.

бяздро́тавы

2.

n.

ра́дыё n.

3.

v.t.

перадава́ць праз ра́дыё

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

радыёпастано́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Пастаўленая ў радыёстудыі і перададзеная па радыё п’еса або інсцэніроўка літаратурнага твора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыётэлефо́н, ‑а, м.

Сукупнасць перадавальнай і прыемнай апаратуры для тэлефоннай сувязі па радыё. [Пашка:] — Васіль Макаравіч, вас выклікае к радыётэлефону Масква. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

audycja

ж. перадача (па радыё); радыёперадача

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

aud.

= audycja — перадача = па радыё, тэлебачанні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

broadcast​1 [ˈbrɔ:dkɑ:st] n. перада́ча (па радыё, тэлебачанні); радыёвяшча́нне; трансля́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

broadcast​2 [ˈbrɔ:dkɑ:st] v. (broadcast) перадава́ць па ра́дыё; ве́сці радыёперада́чу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

newscaster [ˈnju:zkɑ:stə] n. ды́ктар апо́шніх наві́н (на радыё ці тэлебачанні)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)