Свабоднае публічнае абмеркаванне якога‑н. спрэчнага пытання. Распачаць дыскусію. Уступаць у дыскусію. □ Былі спрэчкі і дыспуты, былі ваяўнічыя выступленні ў шматлікіх дыскусіях, на канферэнцыях, сходах.Звонак.//перан.Разм. Спрэчка некалькіх субяседнікаў па якіх‑н. прыватных пытаннях. Не так ужо і кепска жыць на свеце, як гэта здавалася яму ў часе нуднай дыскусіі з жонкай.Лынькоў.
[Ад лац. discussio — даследаванне, абмеркаванне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плебісцы́т
(лац. plebiscitum = рашэнне народа)
1) закон або рашэнне, прынятае сходам плебеяў (у Стараж. Рыме);
2) усенароднае галасаванне пры рашэнні асабліва важнага для краіны пытання, рэферэндум.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
◎ *Несатварэ́нны, несотворэнны ў выразе: несотворэнная сіла ’пра незлічоную колькасць’ (ТС). Відаць, царкоўнаславізм (параўн. ст.-слав.несътворенъ ’няствораны, няўчынены’, ’иёсътворенк ’невыкананне’), з развіццём семантыкі ад ’неіснуючы, нерэальны’ да ’які цяжка сабе ўявіць’. Аднак асноўная фармальная прыкмета запазычання — прэфікс -со (замест -с; параўн. звычайнае стварыць) у тураўскай гаворцы можа мець мясцовае паходжанне (сокоўзнуцца ’паслізнуцца’ і пад.), што Ускладняе канчатковае рашэнне пытання.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
realistic[ˌri:əˈlɪstɪk]adj.
1. рэалісты́чны;
His view of life is very realistic. Ён глядзіць на жыццё без ілюзій.
2. практы́чны, прагматы́чны;
Let’s be realistic. Давайце падыдзем да пытання практычна.
3. рэалісты́чны; натуралісты́чны;
a realistic novel рэалісты́чны рама́н
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
вульгарыза́цыя
(фр. vulgarisation, ад лац. vulgaris = просты, звычайны)
грубае спрашчэнне якога-н.пытання, поглядаў, вучэння, падача яго ў скажоным выглядае (напр. в. гісторыі).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
разуме́ннеср.
1. представле́ние, поня́тие;
мець агу́льнае р. аб чым-не́будзь — име́ть о́бщее представле́ние (поня́тие) о чём-л.;
2. понима́ние;
пра́вільнае р. пыта́ння — пра́вильное понима́ние вопро́са
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тэо́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.
1. Вучэнне, сістэма навуковых прынцыпаў, ідэй, якія абагульняюць практычны вопыт і адлюстроўваюць заканамернасці развіцця прыроды, грамадства, мыслення.
Т. пазнання.
2. Сукупнасць абагульненых палажэнняў, што ўтвараюць навуку або раздзел якой-н. навукі, а таксама сукупнасць правіл у галіне якога-н. майстэрства.
Лінгвістычная т.
Т. шахматнай гульні.
3. Думка, погляды, меркаванні аб чым-н., якія склаліся ў каго-н. (разм.).
У яго свая т. наконт гэтага пытання.
|| прым.тэарэты́чны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
Тэарэтычнае мовазнаўства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Áustragung
f -, -en
1) вырашэ́нне (пытання); здзе́лка, пагадне́нне
2) спарт. ро́зыгрыш
die ~ der Fúßballmeisterschaft — ро́зыгрыш пяршынства́ па футбо́ле
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
натыфіка́цыя
(с.-лац. notificatio, ад лац. notificare = рабіць вядомым)
1) афіцыйнае паведамленне дзяржавай іншай дзяржаве аб сваёй пазіцыі ў адносінах да пэўнага пытання знешняй палітыкі;
2) паведамленне аб апратэставанні вэксаля.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
нара́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
1. Афіцыйнае пасяджэнне, якое робіцца з мэтай абмеркаваць якія‑н. пытанні. Вытворчая нарада. Міжнародная нарада. Нарада камандзіраў. □ Кіраўнікі чыгуначнай партарганізацыі сабраліся на нараду.Новікаў.// Удзельнікі такога пасяджэння. Узняўся тлум, загаварылі ўсе разам, ажывіліся мужчыны, нарада разбілася на групы.Дуброўскі.
2. Сумеснае абмеркаванне якога‑н. пытання. Сямейная нарада. □ [Дзеці] аб нечым шушукаліся ў калідоры. Відаць было, што ў іх ідзе нейкая сур’ёзная нарада.Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)