pobielać
незак.
1. бяліць;
2. (посуд) лудзіць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
non-stick [ˌnɒnˈstɪk] adj. з антыпрыга́рным пакрыццём (напр., тэфлонавым); да яко́га не прыгара́е е́жа (пра посуд)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
glaze2 [gleɪz] v.
1. устаўля́ць шкло, шкліць
2. глазурава́ць;
glazed clay pots паліва́ны гліня́ны по́суд
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
cupboard
[ˈkʌbərd]
n.
буфэ́т -а m., ша́фа на по́суд, праду́кты
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
аслабані́цца, -баню́ся, -бо́нішся, -бо́ніцца; -бо́німся, -бо́ніцеся, -бо́няцца; -баніся́; зак. (разм.).
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць свабодным, парожнім, нікім або нічым не занятым.
Кватэра аслабанілася.
Посуд аслабаніўся.
2. Вызваліцца (ад працы, спраў).
А. ад абавязкаў.
|| незак. аслабаня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
|| наз. аслабане́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
латашы́ць, -ташу́, -то́шыш, -то́шыць; -то́шаны; незак. (разм.).
1. што. Ірваць без разбору, псуючы і спусташаючы.
Л. гарох.
Л. яблыкі.
2. што. Знішчаць безразважна, спусташаць.
Л. лес.
3. перан., каго-што. Біць, лупцаваць.
Л. посуд.
Дзед пачаў л. хлопцаў кульбай.
4. Рабаваць.
|| зак. златашы́ць, -ташу́, -то́шыш, -то́шыш; -то́шаны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
◎ По́сад ’посуд, пасуда’ (беш., Касп.). Відаць, з посуд, дыялектная мена у > а (Карскі, 1, 247), хаця магчыма кантамінацыя з маёмасным паняццем, параўн. польск. posiad, posiadło ’маёмасць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Паста́вец ’збан, посуд для вады, квасу’ (Растарг.), ’драўляны посуд для алею’ (Ян.), пастаучык ’пасудзіна’ (Нас., Бел. песні), малар. поставэць ’ражка, у якой замешвалі корм для свіней’ (Сл. Брэс.). Укр. постивець ’конаўка’, рус. пск. поставец, тамб., разан. постива ’збан, конаўка, фляга’, разан. поставил ’драўляная міска ў жабракоў’, серб.-харв. постава ’посуд, у які капае самагон’, дуброўніцк. ’від посуду’. Прасл. postavb, po$tavbCb < po‑staviti > nacTaeiu̯b < Taeiu̯b (гл.). Параўн. таксама рус. ставец ’посуд для піцця*
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вымыва́ць, вы́мыць áuswaschen* vt, wáschen* vt; ábwaschen* vt, áufwaschen* vt (посуд)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ábwasch
m -es
1) скарыста́ны по́суд
2) мыццё по́суду
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)