пане́сці сов.

1. в разн. знач. понести́;

ма́ці ~сла дзіця́ дадо́му — мать понесла́ ребёнка домо́й;

спача́тку я панясу́, а по́тым ты — снача́ла я понесу́, а пото́м ты;

п. ця́жкую стра́ту — понести́ тяжёлую утра́ту;

2. (иметь достаточно силы, чтоб поднять и отнести) снести́;

мне гэ́тага не п. — мне э́того не снести́;

3. (быстро повезти) понести́, помча́ть;

ко́ні спужа́ліся і ~слі па по́лі — ло́шади испуга́лись и понесли́ (помча́ли) по́ полю;

4. безл. (запа́хнуть) понести́, потяну́ть;

5. безл., разг. понести́;

куды́ цябе́ ~сла? — куда́ тебя́ понесло́?;

як п. — ско́лько унесёшь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

впо́ру нареч., разг.

1. (об одежде, обуви) якра́з, акура́т, як па ме́рцы; як на мяне́ (на яго́, на яе́) шы́та;

сапоги́ впо́ру бо́ты якра́з (акура́т да нагі́);

э́то пальто́ ему́ впо́ру гэ́та паліто́ яму́ якра́з (гэ́та паліто́ як на яго́ шы́та);

2. в знач. сказ. (только и можно) да тва́ру;

на дере́вья впо́ру мальчи́шкам ла́зить на дрэ́вы да тва́ру то́лькі хлапчука́м ла́зіць;

3. (посильно) пад сі́лу;

э́тот груз впо́ру подня́ть силачу́ гэ́ты груз пад сі́лу падня́ць асі́лку;

4. (пора, своевременно) пара́, у са́мы час;

мне впо́ру е́хать домо́й мне пара́ е́хаць дамо́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́лос в разн. знач. го́лас, -су м.;

вдали́ послы́шался го́лос удалечыні́ пачу́ўся го́лас;

высо́кий го́лос высо́кі го́лас;

рома́нс для двух голосо́в рама́нс для двух галасо́ў;

го́лос кри́тики го́лас кры́тыкі;

пра́во го́лоса пра́ва го́ласу;

реша́ющий го́лос раша́ючы го́лас;

подня́ть го́лос в защи́ту узня́ць го́лас у абаро́ну;

го́лос в го́лос го́лас у го́лас;

пода́ть го́лос пада́ць го́лас;

во весь го́лос на ўвесь го́лас;

в оди́н го́лос у адзін го́лас;

повыша́ть го́лос (на кого) павыша́ць го́лас (на каго);

не свои́м го́лосом (крича́ть) не сваі́м го́ласам (крыча́ць);

с чужо́го го́лоса з чужо́га го́ласу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шум

1. шум, род. шу́му м.; (громкий разговор) го́ман, -ну м.; (крик) крык, род. кры́ку м.;

шум шаго́в шум кро́каў;

лесно́й шум шум (го́ман) ле́су, лясны́ шум (го́ман);

слы́шался шум голосо́в быў чу́тны го́ман галасо́ў;

по́дняли шум паднялі́ крык;

без шу́ма бясшу́мна, без шу́му, (беззвучно) бязгу́чна, (тихо) ці́ха, (молча) мо́ўчкі;

зву́ки и шу́мы гу́кі і шу́мы;

шу́мы в се́рдце шу́мы ў сэ́рцы;

2. (оживлённое возбуждение) шум, род. шу́му м.;

мно́го шу́ма из ничего́ посл. мно́га шу́му з нічо́га;

наде́лать шу́му, подня́ть шум нарабі́ць шу́му;

а́дский шум страшэ́нны шум;

шум и гам крык і го́ман.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́ставіць сов.

1. (вынуть) вы́ставить;

в. ра́му — вы́ставить ра́му;

2. (вперёд, наружу) вы́ставить, вы́двинуть; вы́сунуть;

в. нагу́ — вы́ставить но́гу;

3. (вынув откуда-л., поставить куда-л.) вы́ставить;

в. тале́ркі з буфе́та на стол — вы́ставить таре́лки из буфе́та на стол;

4. перен. вы́ставить, вы́двинуть;

в. кандыда́та — вы́ставить (вы́двинуть) кандида́та;

5. перен. (сослаться, привести в доказательство) вы́ставить, вы́двинуть;

в. у я́касці аргуме́нтаў — вы́ставить (вы́двинуть) в ка́честве аргуме́нтов;

6. (для обозрения) вы́ставить;

7. перен. предста́вить;

в. у дрэ́нным святле́ — предста́вить в дурно́м све́те;

в. на смехподня́ть на смех;

в. фі́гу — показа́ть фи́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падня́цца сов.

1. в разн. знач. подня́ться; (о ценах, требованиях и т.п. — ещё) повы́ситься;

п. на гару́ — подня́ться на́ гору;

п. ўверх па Дняпры́ — подня́ться вверх по Днепру́;

рука́а́ся — рука́ подняла́сь;

п. з ло́жка — подня́ться с крова́ти;

вада́ ў рацэ́а́ся — вода́ в реке́ подняла́сь;

заку́пачныя цэ́ны ~нялі́ся — заку́почные це́ны подняли́сь (повы́сились);

дух ~ня́ўся — дух подня́лся;

гаспада́рка ~няла́ся — хозя́йство подняло́сь;

ве́цер ~ня́ўся — ве́тер подня́лся;

2. (вырасти) подня́ться;

за гэ́тыя гады́ сад ~ня́ўся — за э́ти го́ды сад подня́лся;

3. разг. (поднять край платья) заголи́ться;

п. на но́гі — подня́ться на́ ноги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

занести́ сов.

1. в разн. знач. зане́сці, мног. пазано́сіць;

занеси́ кни́гу това́рищу занясі́ кні́гу тава́рышу;

занеси́ э́то в ко́мнату занясі́ гэ́та ў пако́й;

чёрт меня́ сюда́ занёс чорт мяне́ сюды́ занёс;

2. (песком) зане́сці, мног. пазано́сіць, засы́паць, мног. пазасыпа́ць; (снегом) зане́сці, мног. пазано́сіць, заме́сці, мног. пазамята́ць;

3. (внести, вписать) зане́сці, мног. пазано́сіць, уне́сці, мног. паўно́сіць, упіса́ць, мног. паўпі́сваць, запіса́ць, мног. пазапі́сваць;

4. (поднять для какого-л. действия, замахнуться) узня́ць, замахну́цца, наме́рыцца;

занести́ топо́р узня́ць тапо́р (замахну́цца тапаро́м);

занести́ но́гу узня́ць нагу́ (наме́рыцца ступі́ць);

5. безл., прям., перен. зане́сці, мног. пазано́сіць;

вон куда́ его́ занесло́ вунь куды́ яго́ зане́сла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

снести́I сов.

1. (доставить, отнести вниз) зне́сці, мног. пазно́сіць;

снести́ мешки́ в подва́л зне́сці (пазно́сіць) мяшкі́ ў падва́л;

2. (отнести куда-л.) зане́сці, мног. пазано́сіць;

снести́ письмо́ на по́чту зане́сці ліст на по́шту;

3. (сломать, разрушить) зне́сці, мног. пазно́сіць; (сорвать — ещё) сарва́ць, мног. пазрыва́ць;

бу́ря снесла́ кры́шу бу́ра зне́сла (сарва́ла) дах;

пожа́р всё снёс пажа́р усё знёс (пазно́сіў);

4. (голову) зняць, мног. пазніма́ць; сцяць;

5. (переписать, перенести вниз) зне́сці, мног. пазно́сіць, перане́сці, мног. паперано́сіць;

снести́ примеча́ние под стро́чку зне́сці заўва́гу пад радо́к;

6. (быть в силах понести что-л.) пане́сці;

подня́ть — подниму́, а не снесу́ падня́ць — падыму́, але́ не панясу́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вопро́с м., в разн. знач. пыта́нне, -ння ср.; запыта́нне, -ння ср.;

национа́льный вопро́с нацыяна́льнае пыта́нне;

поста́вить вопро́с на обсужде́ние паста́віць пыта́нне на абмеркава́нне;

оста́вить вопро́с откры́тым пакі́нуць пыта́нне адкры́тым;

вопро́сы филосо́фии пыта́нні філасо́фіі;

задава́ть, зада́ть вопро́с задава́ць, зада́ць пыта́нне;

литерату́ра по э́тому вопро́су літарату́ра па гэтым пытанні;

отвеча́ть на вопро́с адка́зваць на пыта́нне (на запыта́нне);

вопро́с че́сти пыта́нне (спра́ва) чэ́сці (го́нару);

вопро́с вре́мени пыта́нне ча́су;

под (больши́м) вопро́сом (быть, остава́ться, находи́ться) пад вялікі́м сумне́ннем (быць, застава́цца, знахо́дзіцца);

поднима́ть, подня́ть вопро́с узніма́ць, узня́ць пыта́нне;

ста́вить под вопро́с (что) ста́віць пад пыта́нне (што);

что за вопро́с! зразуме́лая рэч!;

э́то совсе́м друго́й вопро́с гэ́та зусі́м і́ншая спра́ва (і́ншае пыта́нне);

вопро́с жи́зни и сме́рти пыта́нне жыцця́ і сме́рці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смех в разн. знач. смех, род. сме́ху м.; (громкий) ро́гат, -ту м.;

послы́шался весёлый смех пачу́ўся вясёлы смех;

рабо́та его́ — про́сто смех рабо́та яго — про́ста смех;

подня́ть на́ смех падня́ць на смех;

покати́ться со́ смеху зайсці́ся ад (са) сме́ху;

сме́ха ра́ди дзе́ля сме́ху, на смех;

разрази́ться сме́хом зарагата́ць, пача́ць рагата́ць;

умира́ть со́ смеху захо́дзіцца з ро́гату;

без сме́ху без сме́ху;

не до сме́ху не да сме́ху;

и смех и го́ре погов. і смех і грэх;

ку́рам на́ смех кура́м на смех;

ло́пнуть от сме́ха ло́пнуць са сме́ху;

не до сме́ху не да сме́ху;

смех да и то́лько смех ды і го́дзе, адзі́н смех;

сме́ху подо́бно сме́ху ва́рта;

как на смех як на смех.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)