шум

1. шум, род. шу́му м.; (громкий разговор) го́ман, -ну м.; (крик) крык, род. кры́ку м.;

шум шаго́в шум кро́каў;

лесно́й шум шум (го́ман) ле́су, лясны́ шум (го́ман);

слы́шался шум голосо́в быў чу́тны го́ман галасо́ў;

по́дняли шум паднялі́ крык;

без шу́ма бясшу́мна, без шу́му, (беззвучно) бязгу́чна, (тихо) ці́ха, (молча) мо́ўчкі;

зву́ки и шу́мы гу́кі і шу́мы;

шу́мы в се́рдце шу́мы ў сэ́рцы;

2. (оживлённое возбуждение) шум, род. шу́му м.;

мно́го шу́ма из ничего́ посл. мно́га шу́му з нічо́га;

наде́лать шу́му, подня́ть шум нарабі́ць шу́му;

а́дский шум страшэ́нны шум;

шум и гам крык і го́ман.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)