period [ˈpɪəriəd] n.

1. перы́яд; тэ́рмін;

the postwar period паслявае́нны перы́яд;

for a short period на каро́ткі тэ́рмін

2. geol. эпо́ха, э́ра;

the Jurassic period ю́рскі перы́яд

3. уро́к (у школе, каледжы)

4. менструа́цыя, ме́сячныя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кембры́йскі, ‑ая, ‑ае.

У выразах: кембрыйскі перыяд; кембрыйская сістэма — першы па парадку перыяд палеазойскай эры ў геалагічнай гісторыі Зямлі.

[Ад лац. Cambria — старая назва Уэльса.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

half-life [ˈhɑ:flaɪf] n. phys. перы́яд паўраспа́ду (радыеактыўнага элемента)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ice Age [ˈaɪsˌeɪdʒ] n. the Ice Age ледніко́вы перы́яд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ледніко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ледніка. Ледніковае покрыва. // Утвораны ледніком. Ледніковыя азёры. Ледніковыя наносы.

•••

Ледніковы перыяд гл. перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пячо́рны, -ая, -ае.

1. гл. пячора.

2. Які адносіцца да дагістарычных часоў, да жыцця першабытных людзей у пячорах.

П. чалавек.

П. перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

часі́на, -ы, мн. -ы, -сін, ж.

1. Кароткі адрэзак часу.

Зайдзі да нас на часіну.

2. Пара, час, перыяд.

Шчаслівая ч. наваселля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адлётны, -ая, -ае.

1. Які адлятае на новае месца; пералётны.

Адлётныя птушкі.

2. Перыяд, у які птушкі адлятаюць у вырай.

Набліжаецца а. час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

лакта́цыя, -і, ж. (спец.).

Працэс утварэння, назапашвання і перыядычнага выдзялення малака ў жанчын і ў самак млекакормячых.

|| прым. лактацы́йны, -ая, -ае.

Л. перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ста́дыя, -і, мн. -і, -дый, ж.

Перыяд, ступень у развіцці чаго-н.

С. росту.

Апошняя с. развіцця хваробы.

|| прым. стады́йны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)