Verbum

аванло́жа, -ы, мн. -ы, лож, ж.

Невялікае памяшканне перад уваходам у тэатральную ложу.

ус..., прыстаўка (гл. уз...).

Ужыв. замест «уз...» перад глухімі зычнымі, напр.: ускінуць, уссесці.

пада́, прыназ. з Т.

Ужыв. замест «пад» перад збегам некаторых зычных, напр., пада мной.

без’... (гл. без...), прыстаўка.

Ужыв. замест «без...» з апострафам перад ётавымі галоснымі, напр., без’языкі.

бес... (гл. без...), прыстаўка.

Ужыв. замест «без...» перад глухімі зычнымі, напр.: бескарысны, бесклапотны, бестурботны.

устая́ць, -таю́, -таі́ш, -таі́ць; -таі́м, -таіце́, -тая́ць; -то́й; зак.

1. Утрымацца, захаваць стаячае становішча, не ўпасці.

У. на нагах.

2. перан. Астацца стойкім, не паддацца чаму-н.

У. перад выпрабаваннямі.

У. перад спакусай.

|| незак. усто́йваць, -аю, -аеш, -ае.

небес..., прыстаўка.

Тое, што і небез...; пішацца замест «небез...» перад глухімі зычнымі, напр.: небескарысны, небеспадстаўны.

дэз..., прыстаўка.

Тое, што і дэ...; ужыв. перад галоснымі, напр.: дэзактывацыя, дэзарганізацыя, дэзарыентацыя, дэзынтэграцыя, дэзынфармацыя.

з’..., прыстаўка.

Ужыв. перад ётаванымі галоснымі «е», «ё», «ю», «я», напр.: з’есці, з’ёлкнуць, з’юдашыць, з’яўленне.

бяз... (гл. без...), прыстаўка.

Ужыв. замест «без...» у першым складзе перад націскам, напр.: бяздонны, бязмежны.