даліка́цтва, ‑а, н.

Ветлівасць, ласкавасць, паслужлівасць; тонкасць у манеры абыходжання, размове. З далікацтва і з пачуцця чалавечнасці, а галоўным чынам у надзеі атрымаць на паўкварты, Рутовіч ішоў побач з вызваленымі. Колас. Раніцай гаспадыня запрасіла паснедаць. Госці не адмаўляліся — не да далікацтва! Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расхаладзі́ць, ‑халаджу, ‑халодзіш, ‑халодзіць; зак., каго-што.

Зрабіць раўнадушным, халодным у адносінах да каго‑, чаго‑н.; зменшыць сілу пачуцця, парывання. Замінка нас крыху расхаладзіла. Карпюк. Напамінак аб Еве расхаладзіў Мартына. Ён разняў рукі і нават чутачку падаўся ў бок ад Аўгіні. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

exhibition [ˌeksɪˈbɪʃn] n.

1. выста́ва, вы́стаўка;

be on exhibition быць вы́стаўленым;

stage/hold/mount an exhibition арганізава́ць/нала́дзіць выста́ву

2. (of) праяўле́нне;

an exhibition of a skill/а feeling праяўле́нне ўме́льства/пачуцця́

♦

make an exhibition of oneself вы́ставіць сябе́ ду́рнем, пашы́цца ў ду́рні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

асвятлі́цца, асветліцца; зак.

Стаць бачным, асветленым. Толя падсек і на канцы лескі, пад вадой пачулася даўно чаканае далікатнае супраціўленне. Потым растрывожаная паверхня вады асвятлілася бляскам лускі. Брыль. // перан. Ажывіцца, прасвятлець ад якой‑н. думкі, пачуцця і пад. Замкнёны твар незнаёмага асвятліўся ветлаю ўсмешкаю. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эгаі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Чалавек, якому ўласцівы эгаізм; сябелюб. Хіба маралі спажыўца І звычкам эгаіста Знаёмы шчырасць пачуцця, Парывак думак чыстых?! Звонак. [Перагуд:] Вы палюбілі.. [Шумейку] яшчэ больш. [Наталля:] Людзі ў такіх справах вялікія эгаісты. Яны заняты толькі сабою і не заўважаюць, што прычыняюць боль другім. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вестыбуля́рны

(ад лац. vestibulum = сені, уваход)

звязаны з раўнавагай;

в. апарат — орган пачуцця ў чалавека і пазваночных жывёл, які з’яўляецца часткай унутранага вуха і служыць для каардынацыі рухаў і захавання раўнавагі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

млець

1. (траціць прытомнасць) bewússtlos wérden, das Bewússtsein verlíeren*;

2. (дранцвець, нямець) ábsterben* vi (s);

3. (заміраць ад якога-н пачуцця) vergéhen* vi (s), zerflíeßen* vi (s) (vor D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ахаладжа́нне ахаладжэ́нне н.

1. Ábkühlung f -; Ábschrecken n -s (хуткае);

2. Kühlung f -;

3. перан. (змяншэнне якога-н пачуцця і г. д.) Entfrémdung f -; Ábkühlung f -, Erkálten n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

про́бліск, ‑у, м.

1. Бляск або святло, якое раптоўна з’явілася сярод цемры. Ні пробліску ў цёмным небе, ні зоркі. Краўчанка.

2. перан. Кароткачасовае, слабае праяўленне чаго‑н. (пачуцця, свядомасці і пад.). Пробліск надзеі. Пробліскі радасці. □ І зноў Марына не ўбачыла ніводнага пробліску спагады на тварах .. ворагаў. Шарахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сплаў I (род. спла́ву) м., прям., перен. сплав;

с. мета́лаў — сплав мета́ллов;

с. ду́мкі і пачуцця́ — сплав мы́сли и чу́вства

сплаў II (род. спла́ву) м. (действие) сплав;

с. ле́су — сплав ле́са

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)