ustawiczny

ustawiczn|y

пастаянны, безупынны;

~e narzekania — пастаянныя нараканні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́праміць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што.

Зрабіць прамым, без звілін, паваротаў і пад.; выпрастаць. Выпраміць канал, дарогу, прасеку, лінію.

•••

Выпраміць ток (спец.) — ператварыць пераменны электрычны ток у пастаянны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інвертава́ць

(лац. invertere = пераўтвараць)

пераўтвараць пастаянны электрычны ток у пераменны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Therapéut

m -en, -en тэрапе́ўт, пастая́нны ле́кар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

D. C.

= direct current (Gleichstrom) – пастаянны ток

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

штогадзі́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які адбываецца, бывае, праводзіцца і пад. кожную гадзіну. Штогадзінныя пробы металу. Штогадзіннае вымярэнне тэмпературы вады ў моры.

2. Які бывае вельмі часта; пастаянны. Штогадзінная небяспека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lasting [ˈlɑ:stɪŋ] adj. до́ўгі, трыва́лы; пастая́нны;

a lasting peace трыва́лы мір;

a lasting impression непазбы́ўнае, глыбо́кае ўра́жанне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

resident​2 [ˈrezɪdənt] adj. які́ пастаянна пражыва́е;

the resident population пастая́ннае насе́льніцтва;

a resident representative пастая́нны прадстаўні́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нязме́нны, -ая, -ае.

1. Такі, які не змяняецца, не можа быць зменены; пастаянны.

Нязменныя прынцыпы.

2. Заўсёдны, звычайны для каго-, чаго-н.; заўсёды аднолькавы.

Н. капялюш.

3. Такі, якога не зменьваюць.

Н. старшыня.

4. У граматыцы: часціны мовы, якія не маюць форм скланення і спражэння.

|| наз. нязме́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заця́ты, -ая, -ае.

1. Упарты, настойлівы ў ажыццяўленні чаго-н.

З. чалавек.

Зацятая барацьба.

Зацятая спрэчка.

2. перан. Працяглы, пастаянны, нязменны.

Зацятая варожасць.

З. боль.

3. Скрытны; затоены, насцярожаны.

Ён чалавек горды і з.

Зацятая маўклівасць.

4. Вельмі адданы чаму-н., заўзяты.

З. балельшчык.

|| наз. заця́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)