папе́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. гл. папера.

2. Лісток паперы (у 1 знач.).

3. Папяровы грашовы знак (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

руло́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Трубка гнуткага матэрыялу, згорнутага для захоўвання.

Папера, цырата, толь у рулонах.

Р. лінолеуму.

|| прым. руло́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

papery

[ˈpeɪpəri]

adj.

то́нкі, як папе́ра; папяро́вы, як папе́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Васко́ўка ’васкоўка (папера)’ (БРС). Рус. воско́вка ’тс’. Ад васко́вы (да воск, гл.). Уласна, ’васковая папера’. Запазычанне з рус.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ва́тман, ‑у, м.

Разм. Ватманская папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамака́льны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: прамакальная папера — мяккая порыстая папера, якая ўбірае ў сябе вільгаць і ўжываецца для высушвання напісанага чарнілам ці тушшу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макулату́ра, -ы, ж.

1. Непрыгодная папера, кнігі і інш., прызначаныя для перапрацоўкі.

2. перан. Бяздарныя, не маючыя вартасці літаратурныя творы.

|| прым. макулату́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перга́ментный прям., перен. перга́ментны;

перга́ментная бума́га перга́ментная папе́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

прама́сліцца, ‑ліцца; зак.

Насыціцца маслам. Папера прамаслілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

litmus [ˈlɪtməs] n. ла́кмус;

litmus paper ла́кмусавая папе́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)