émigré [ˈemɪgreɪ] n. эмігра́нт (звыч. палітычны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

political prisoner [pəˌlɪtɪklˈprɪznə] n. паліты́чны зняво́лены

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шасцідзяся́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Прагрэсіўны грамадска-палітычны дзеяч 60-х гг.

19 ст. ў Расіі.

|| ж. шасцідзяся́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

індыферэнты́зм, ‑у, м.

Кніжн. Абыякавасць, раўнадушнасць. Палітычны індыферэнтызм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

федэралі́зм, -у, м.

1. Дзяржаўны лад, заснаваны на прынцыпах федэрацыі (у 1 знач.).

2. Палітычны рух за ўстанаўленне такога ладу.

|| прым. федэралі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палітыка́н, ‑а, м.

Пагард. Беспрынцыповы палітык, палітычны дзядок; інтрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палітру́к, -ка́ м. (паліты́чны кіраўні́к) политру́к (полити́ческий руководи́тель)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

политобзо́р (полити́ческий обзо́р) палітагля́д, -ду м. (паліты́чны агля́д).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

политэмигра́нт (полити́ческий эмигра́нт) палітэмігра́нт, -та м. (паліты́чны эмігра́нт);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сканда́л, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Падзея, учынак, якія ганьбяць яе ўдзельнікаў.

Палітычны с.

2. Сварка з крыкам, лаянкай і пад.

У пятай кватэры зноў с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)