rozgraniczać
1. размяжоўваць;
2. адрозніваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
rozgraniczać
1. размяжоўваць;
2. адрозніваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
justify
1) абгрунто́ўваць, матывава́ць (учы́нак, прэтэ́нзію)
2) апра́ўдваць
3)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
жы́та, -а,
1. Аднагадовая расліна сямейства злакавых, зерне якой скарыстоўваецца для прыгатавання хлеба.
2. Зерне гэтай расліны.
3. толькі
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перамежава́ць, ‑мяжую, ‑мяжуеш, ‑мяжуе;
1. Размежаваць нанава, іначай.
2. Размежаваць усё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ДАРЫГА́НГА,
вулканічная вобласць на
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
сіне́ц, ‑нца,
1. Рыба сямейства карпавых.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паліпці́х палі́пціх
(ад
некалькі карцін, звязаных адной задумай.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
паабво́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць;
Тое, што і паабводжваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паліксе́н
(ад
найбольш распаўсюджаны мінерал з групы самароднай плаціны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Паліне́зія
(ад
адна з асноўных астраўных груп у Акіяніі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)