грунт, -у,
1. Глеба, зямля.
2. Цвёрдае дно пад вадой.
3. Слой рэчыва, якім пакрыта палатно ці дрэва, прызначаныя для жывапісу.
4.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
грунт, -у,
1. Глеба, зямля.
2. Цвёрдае дно пад вадой.
3. Слой рэчыва, якім пакрыта палатно ці дрэва, прызначаныя для жывапісу.
4.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
generous
1) шчо́дры, бескары́сьлівы
2) высакаро́дны
3) вялі́кі, важкі́
4) спо́рны, ураджа́йны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
шарахце́ць, ‑хчу, ‑хціш, ‑хціць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчыпа́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
капялю́ш, капелюша,
Галаўны ўбор, мужчынскі — з палямі, жаночы — розных фасонаў.
[Лац. capellus.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́ншпуг
(
1) драўляны або металічны рычаг для падымання- і перасоўвання грузаў на караблі;
2) драўляны кол, які ўтрымлівае
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
грэ́чка, ‑і,
1. Палявая травяністая меданосная расліна сямейства грэчкавых, з зярнят якой робяць муку, крупы і інш.
2. Зерне гэтай расліны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грама́дзіцца, ‑дзіцца;
Выглядаць грамадай, грамадзінай.
грамадзі́цца, ‑дзі́цца;
Збірацца ў грамаду, размяшчацца грамадой (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прымільга́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
Стаць звычайным, прывычным, страціць арыгінальнасць (пра тое, што часта сустракаецца).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
капёр, капра́ і ка́пар 1, ка́пара,
1. Металічная або драўляная канструкцыя для забівання паляў.
2. Збудаванне над шахтай для ўстаноўкі пад’ёмніка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)