1. Дзяржаўны савет, вышэйшы орган кіравання ў Старажытным Рыме.
2. Вышэйшая судова-адміністрацыйная ўстанова ў царскай Расіі.
3. Верхняя заканадаўчая палата парламента ў некаторых дзяржавах.
|| прым.сена́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Éichamt
n -es, -ämter прабі́рная пала́та, пала́та ме́раў і ва́гаў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Únterhaus
n -es, -häuser
1) ні́жняя пала́та (парламента)
2) без pl ні́жняя пала́та, пала́та абшчы́н (у Англіі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
кни́жный кні́жны;
кни́жный магази́н кніга́рня, кні́жны магазі́н;
кни́жная пала́та кні́жная пала́та;
кни́жная по́лка кні́жная палі́ца;
кни́жный стиль кні́жны стыль;
кни́жные зна́ния кні́жныя ве́ды.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
upper house[ˌʌpəˈhaʊs]n. ве́рхняя пала́та (Сената ў ЗША, парламента Вялікабрытаніі)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
кні́жны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да кнігі (у 1 знач.), звязаны з кнігай. Кніжны гандаль. Кніжная вокладка.// Прызначаны для кніг. Кніжная шафа. Кніжная паліца.// Які гандлюе кнігамі. Кніжны кіёск. Кніжны магазін.
2. Пачэрпнуты з кніг, не падмацаваны жыццёвым вопытам. Кніжныя веды. Кніжная мудрасць.
3. Характэрны для пісьмовага літаратурнага тэксту. Кніжны выраз. Кніжная мова. Кніжны стыль.
•••
Кніжная палатагл.палата.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
chamber of commerce
гандлёвая пала́та
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)