portray

[pɔrˈtreɪ]

v.

1) апі́сваць; адлюстро́ўваць

2) пака́зваць (на сцэ́не)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

wskazywać

незак.

1. паказваць; зазначаць;

wskazywać palcem na kogoпаказваць пальцам на каго;

wskazywać na braki w pracy — зазначаць (паказваць на) недахопы ў працы;

2. указваць; даваць указанні; рэкамендаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

feature2 [ˈfi:tʃə] v.

1. пака́зваць

2. выво́дзіць у гало́ўнай ро́лі, (і)гра́ць гало́ўную ро́лю (у фільме)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

simper2 [ˈsɪmpə] v. мане́рна ўсміха́цца, гавары́ць (што-н.) з дурнава́тай ухмы́лкай;

simper consent пака́зваць зго́ду ўхмы́лкаю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ука́зка ж., в разн. знач. ука́зка;

пака́зваць ~кай на ка́рце — пока́зывать ука́зкой на ка́рте;

рабі́ць па ўка́зцы — де́лать по ука́зке

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

спяша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. з чым, з інф. і без дап. Старацца зрабіць што-н., трапіць куды-н. як мага хутчэй.

С. з пасадкай дрэў.

С. з уборкай ураджаю.

Спяшайся, бо спознішся на аўтобус.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Пра гадзіннік: паказваць няправільны час.

Гадзіннік спяшаецца на 5 хвілін.

|| зак. паспяша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дыяфі́льм м Bldband n -(e)s, -bänder; Dafilm m -(e)s, -e;

пака́зваць дыяфі́льм den Daflm vrführen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

lead the way

ісьці́ папе́радзе або́ напе́радзе, ве́сьці, пака́зваць даро́гу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

проде́лыватьII несов.

1. (выполнять, совершать) прарабля́ць; (проводить) право́дзіць;

проде́лывать большу́ю рабо́ту прарабля́ць (право́дзіць) вялі́кую рабо́ту;

2. (показывать что-л.) разг. рабі́ць, вырабля́ць, вытвара́ць, пака́зваць;

проде́лывать шту́ки вырабля́ць (вытвара́ць, рабі́ць) шту́чкі;

проде́лывать фо́кусы рабі́ць (пака́зваць) фо́кусы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ты́цкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Тое, што і тыкаць ​1. Потым ловіць [бацька] вожыка, садзіць да сподачка, тыцкае яго мордачкаю ў малако. Сачанка. Мастак набіраў на пэндзаль фарбы і, як здавалася Веры, без разбору тыцкаў ім у палатно. Асіпенка.

•••

Пальцам (пальцамі) тыцкаць — тое, што і пальцам (пальцамі) паказваць (гл. паказваць).

Тыцкаць нос куды — тое, што і соваць нос куды (гл. соваць).

Тыцкаць пад нос каму — тое, што і соваць пад нос каму (гл. соваць).

Тыцкаць у вочы — тое, што і тыкаць у вочы (гл. тыкаць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)