суча́сны, -ая, -ае.
1. Які мае адносіны да цяперашняга часу, да адной эпохі з кім-н.
С. беларускі раман.
Сучасныя Якубу Коласу паэты.
2. Які мае адносіны да сённяшняга; цяперашні.
Сучаснае жыццё.
Сучасныя падзеі.
3. Які адпавядае патрабаванням свайго часу, не адсталы.
Сучасная тэхніка.
Сучасныя ідэі.
4. суча́снае, -ага, н. Падзеі, якія адбываюцца цяпер, у дадзены час; цяперашні час.
Пра сучаснае можна многа гаварыць.
|| наз. суча́снасць, -і, ж. (да 2 знач.).
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
зна́чны, -ая, -ае.
1. Вялікі памерам, колькасцю, сілай.
Значныя страты.
У значнай ступені.
Значна (прысл.) больш.
2. Які мае вялікае значэнне, важны.
Значныя падзеі.
З. чалавек.
|| наз. зна́чнасць, -і, ж.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
асэнсава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., што.
Усвядоміць, зразумець сэнс, значэнне чаго-н.
А. гістарычныя падзеі.
|| незак. асэнсо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. асэнсава́нне, -я, н. і асэнсо́ўванне, -я, н.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
апавяда́нне, -я, мн. -і, -яў, н.
1. Невялікі мастацкі эпічны твор як жанр.
Зборнік апавяданняў.
2. Славеснае паведамленне пра якія-н. падзеі, з’явы.
Хлапчукоў захаплялі апавяданні камандзіраў пра ваенныя паходы.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
навальні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.
1. Атмасферная з’ява — дождж з громам і маланкай.
Ліпеньскія навальніцы.
2. перан. Грозныя падзеі.
Ваенная н.
3. перан. Бяда, небяспека.
|| прым. навальні́чны, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
паляя́, ‑і, ж.
Помнік старажытнарускай пісьменнасці, у якім падаюцца падзеі, апісаныя ў Старым завеце.
[Грэч. palaiá (diathēkē) — Стары завет.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
шасцісотго́ддзе, -я, мн. -і, -яў, н.
1. Тэрмін у шэсцьсот гадоў.
2. чаго. Гадавіна падзеі, што адбылася шэсцьсот гадоў назад.
Ш. горада (шэсцьсот гадоў з дня заснавання).
|| прым. шасцісотгадо́вы, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
даўноміну́лы, ‑ая, ‑ае.
Які існаваў, адбыўся ў далёкім мінулым. Даўномінулыя падзеі.
•••
Даўномінулы час гл. час.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
бурлі́ць, -лю́, -лі́ш, -лі́ць; незак.
1. Бурна цячы, пералівацца, клекатаць.
Мора бурліць.
2. перан. Праяўляцца з вялікай сілай (пра падзеі, пачуцці і пад.); шумець.
Кроў бурліць, на месцы не сядзіцца.
Злосць бурліць.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
пяцідзесяціго́ддзе, -я, мн. -і, -яў, н.
1. Тэрмін у 50 гадоў.
2. чаго. Гадавіна падзеі, якая адбылася 50 гадоў таму назад.
П. рэспублікі.
Адзначаць п. (пяцідзясяты дзень нараджэння).
|| прым. пяцідзесяцігадо́вы, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)